Zambaklar en ıssız yerlerde açar,
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur.
Bir mumun ardında bekleyen rüzgâr,
Işıksız ruhumu sallar da durur,
Zambaklar en ıssız yerlerde açar.
Gidince anladım aşkın yalanmış
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
Gidince anladım aşkın yalanmış
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
Bir tahta masada adımız kalmış
Bir tahta masada adımız kalmış
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Katlanırdım bil ki en derin yasa
Kolunda yabancı biri olmasa
Katlanırdım bil ki en derin yasa
Kolunda yabancı biri olmasa
Ayağı kırılmış o tahta masa
Senden çok vefalı çıktı sevgilim
Ayağı kırılmış o tahta masa
Senden çok vefalı çıktı sevgilim
Gül diyorum
Yoksul acıların gölgesinde
Gül tenin solsun istemiyorum
Ay diyorum sonra
Ay ne olur
Bir vaktinde gecenin
Yaraların açsın istemiyorum
Hangi sevda vurmuş seni
Hangi delikanlı
Gönlüne salvo bakışlarla
Soramam
Zeytin karası gözlerini
Yoluma yatırma
Dayanamam
Kimse yokluğunda bunca sevilmedi
Kimse yokluğunda ilahlaşmadı bu kadar
Saçların böyle daha güzel
Sen daha güzelsin
Gelecek mutlu günlerin ışığında
Her şey daha güzel
Ne var ki ayrılığın adı kötüye çıkmış
Yoksa bin yıl daha yaşamak isterdim
Ve seni bin yıl daha
Ayrılıklar içinde sevmek isterdim
Ama biliyorsun nihayet ben de insanım
Umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor
Hiç gelmeyeceksin sanıyorum
O zaman kurşun gibi bir korku saplanıyor kalbime
Katran gibi bir yalnızlıktır sarıyor içimi
Yalnızlığımdan utanıyorum
Sen ey kendiyle yetinen;
Artık suyumuz bulanık,
Bir güneş bile olsa sonunda,
Yolumuz kırık, önümüz karanlık
Ve ağır tuğrası alnımızda
padişah yalnızlığın,
ama yine de umudumuz kalabalık...
Şimdi onu nasıl inandırabilirim bütün bu süreyi onunla birlikte yaşadığıma? Onu unutmuş gibi yaşarken onu düşündüğüme? Anlamaz, görünüşe kapılır, anlamaz. Başkasına rastladığım için, bu yeni ilişkinin her şeyi unutturduğunu düşünür. Oysa her şeyi hatırlıyorum
Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından
Yada bir yağmr sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
Beklide bir rüyaydım
Senin için..
Uyandın ve ben bittim
Beni güzel hatırla
Çünkü sevdim seni ben her şeyini
Sana sırdaş oldum dost oldum koynumda ağladın
Yüzüne vurmadım hiçbir
'Seni çok özledim' demek istiyorum Cümlede en çok da çok kelimesi az kalıyor Sende beni çok özle istiyorum Bu kez de çok kelimesi çok olur sanıyorum Anlatınca çok oluyorum Susunca da çok ölüyorum
Sen beni seni sevişimden vurdun.
Kanlı bir bıçak gibiydi ellerin.
İnsan hiç görünür bir yara açmadan nasıl öldürebilir sevdiğini?
Sevse öldüremezdi sahi...