Gökhan Kırdağ
@Gokhan_kirdag
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi
Türkçe Öğretmeni
Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Öğretmenliği
Kayseri
Kahramanmaraş, 1 October 1990
9 reader point
Joined on December 2023
Ayçiçeği
gün olur
umudum olur
seni güneş yakar
beni sensizlik kavurur
tıpkı ayçiçekleri gibi
hikayesini senden öğrendim
gel otur yanı başıma
bir de benden dinle
Reader Follow Recommendations
Bir Ümit Var İçimde
güneş doğmuş ben uyurken
yeni fark ettim
bir ümit var içimde
seversin belki
belki sana kitap okurum
belki dinlersin
belki yine bir şiir yazarım sana
her mısrası sen kokan
şiir bırakırım baş ucuna
dedim ya bir ümit var içimde
güçlü hadsiz hesapsız
belki yine bir şiir yazarım sana
adı olmasın
sen gibi kokan
sen olan bir şiir
uçsuz bucaksız bir ümit var içimde
parlak sıcak portakal turuncusu
bugün güneş
çaresiz sessiz bir çocuk gibi
ufuklara uzanan bir ümit var içimde
Ben'ce Konuşalım
Şiir 18: Bir Ümit Var İçimde
F. Gökhan Kırdağ
Olmuyor
Olmaması çok kötü bir his
hiçbir şeysin sanki
hiç olmuyor
baştan olmuyor
olur gibi gelmiyor bile
o kadar olmuyor ki
tarifsiz
bir savaş meydanında
kendi oğlunun düşmanın olduğunu
anlamışsın da öldürmüşsün
gibi bir his
öyle bir his ki
ne desen olmuyor
Ben'ce Konuşalım
Şiir 17: Olmuyor
F.Gökhan Kırdağ
Sevdiğim
sevdiğim, sevmeyen sevdiğim
başkasını seven sevdiğim
sen sımsıcak yatağında yatarken
ben kışın ortasında
erkenden uyanıp seni düşünüyorum
denizler dolusu sözler var içimde
söylesem ne yazar
zaten dinlemeyeceksin
sevdiğim, sevmeyen sevdiğim
başkasını seven sevdiğim
elimde ucu körelmiş bir kalem
ucu kıvrılmış bir kâğıt parçası
seni anlatıyorum
gözümün önünden geçiyorsun yine
karşı duvarda asılı sanki resmin
baktıkça penceremden seni görüyorum
kuşlar bile koymuyor sensiz
çiçekler solmuş, aynam pek kirli
yeni fark ettim
Ben'ce Konuşalım
Şiir 16: Sevdiğim
F. Gökhan Kırdağ
Tavsiyeler
Değerli kitap dostları. Haddim olmayarak biraz içimi dökmek istiyorum. Günlük hayatta pek konuşkan bir insan değilim. İnsanî ilişkilerde pek de başarılı olduğum söylenemez. Hâl böyle olunca yazmak ve okumak dışında çare kalmıyor.
İnsan belli bir yaşa gelince kendi kendine yeter hâle geliyor. Af buyurun da yaşımız olmuş otuz dört. Yapacak bir şey yok maalesef. Kendimizi böyle kandırmak dışında... Kendimi beğenmiş bir insan değilim. Hatta hiç beğenmem. Çirkin olduğum bir gerçek. Yalana gerek yok. İsterseniz girin bakın profil fotoğrafıma. Yalan borcumuz yok ya. Çirkinim diye söyledim. Göz zevkinizi bozduğum için özür dilerim. Çok isterdim ben de bir yuvam olsun. Çoluk çocuğa karışayım. Bari biraz da kader/kısmet/nasip gibi dış şartlara atayım suçu. Bizim beğendiğimiz insanlar bizi beğenmiyor. Bizi beğenen de yok zaten. Olsaydı iyiydi de yok.
İnsanlardan çok çabuk soğuyorum. Sebebim var elbette. Hâl böyle olunca insan bir müddet sonra sadece mutlu olacağı insanlara vakit ayırıp sevmediği insanlardan uzak kalıyor. Hoşuna gitmeyen durumlara karşı tepkili oluyor. Kimseyi bulamayınca gelen arkadaşlara, insanlara, sadece sıkıntısını anlatan sonra kaybolanlara, saçma sapan televizyon programlarına, herkese, her şeye.
Aman bu yazı öyle bir şey işte. Okuyup geçin. Üç günlük dünyada kimseye kendinizi üzdürme fırsatı vermeyin. Değmez. Vallahi değmez. Haydi kalın sağlıcakla.
Mezarlık
ocak sonuna doğru
tam da kar mevsiminde
el ayak çekilmişken
her yer bembeyaz karla dolar
servi ağaçlarında kar taneleri
bembeyaz mermerler
kaplanmış karlarla
hava soğuk
bir de karlıysa
kimsecikler uğramaz
tam da bu mevsimde
ne güzel olur mezarlıklar
Ben'ce Konuşalım
Şiir 15: Mezarlık
F. Gökhan Kırdağ
Senin Gibi
ne güzeldir gözlerin
amber kokulu sevdiğim
kar taneleri gibidir tenin
hep farklı
en farklı
dokunsam erir gider kar taneleri
kaybolur
senin gibi
Ben'ce Konuşalım
Şiir 14: Senin Gibi
F. Gökhan Kırdağ
Menekşe
bir buket papatya topladım sana
içinden birini alıp
fala baktım
sevmiyor çıktı
zaten inanmam fallara
mor menekşeleri
sen diye kokladım
bir umut gelirsin diye
yokmuş kokusu
sen gelmeyince anladım
bir şiir daha yazdım sana
adını söyleyemem
her harfinde adın gizli
Ben'ce Konuşalım
Şiir 13: Menekşe
F. Gökhan Kırdağ
Heves
içimden konuştum
hep sustun dediler
söyledim, dinleyen olmadı
küstüm, umrunda bile değildim
öyle kırıldı ki hevesim
ne anlatsam yarım kaldı
Ben'ce Konuşalım
Şiir 12: Heves
F. Gökhan Kırdağ
Üç günlük dünya
Soğuk hafif karlı bir kış günü Şişli’deki evlerinin balkonunda üzerinde ince bir gömlekle sigara içerken kız kardeşi, Orhan Veli’ye;
"Babam sigara içtiğini biliyor, neden onun yanında sigara içmiyorsun? Üşütür, hasta olursun burada.” der.
Orhan Veli de kardeşine sarılarak:
“Fırfırcığım, babamın üç günlük ömrü kaldı, onu kırmaya değer mi” der.
Bilmez ki kendisinin üç günlük ömrü vardır. Bu konuşmadan üç gün sonra Orhan Veli henüz otuz altı yaşında vefat eder.
YAPAMIYORUM
Yazımı bir görselle paylaşmak istedim. Kim olduğunu bilmiyorum. Beni asıl duygulandıran şey bu çocuğun mutluluğu. Lütfen sevin çocuklarınızı! Hep daha çok sevin.
Babam başımı sadece bir defa okşadı. O da Beşiktaş, Barcelona'dan beş gol yemişti.
Tarih 8 Kasım 2000 olmalı. İlk ve tekti. Bir babanın çocuğunun başını okşaması gibi çok basit bir şeyden bile hep mahrumdum. Babamın başını okşadılar mı? Emin değilim.
Ne görürsen osun bu hayatta.
Ben bu yaşa gelmiş bir insan olarak diyorum ki:
Hiç aç kalmadım ama tok da değildim. Susuz kalmadım. Kana kana da su içmedim. Hayatta her şeyim oldu. Seven kimse olmadı.
F. Gökhan Kırdağ
09.01.2023