Pınar
@Gokyuzubahcesi
33 reader point
Joined on February 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Elimdeki sancak onların sancağı, dudaklarımdaki türkü onların türküsüdür. Gecelerinin ümitsiz olmadığını ve kalplerindeki üzüntünün ebedî olmayacağını onlara bildirmek kuvvetine sahip olabilmeyi arzu ederdim. Çünkü kaybettikleri savaş hiçbir zaman kaybedilemez. Çünkü kurtarmak için uğrunda öldükleri şey hiçbir zaman ortadan kalkamaz. Ve çünkü bütün karanlık günlere, insanların yapmaya muktedir oldukları bütün kötülüklere ve ayıplara rağmen, insanoğlunun ruhu bu dünyada yaşayacaktır. Belki bir müddet bu ruh aciz ve pasif kalır. Fakat sonunda muhakkak canlanıp dirilecek ve mevcudiyetini bütün ağırlığı ile hissettirecektir. Bir an için zincire vurulmuş bile olsa, o zincirleri de koparmaya muktedirdir insanoğlu. Ve insan yaşayacaktır. İnsanlar değil, “İNSAN” bu dünyadan yok olmayacaktır hiçbir zaman.”
Onunla barınıyordu ayrıca, onunla bu ipi kopmuş gökyüzleri
Telleri kopmuş bir cadde
Oydu bu işte; en yerine konmuş kahverengi
Yani gözünün teki
Yani en güzel uyanı anahtar deliklerine
Denizler, boş gemiler gibi haraketli bir çiçek
Ben çiçekle yürümüyorum, yürümeye uyuyorum sadece
Gemiler, gemiler açıyorum odalara uzaklık gemileri
Çağırsam gidivermeye sence bir uzaklıktan kendimi
Koyulsan gidivermeye gözlerindeki
Reader Follow Recommendations
Bizi bakmıya zorluyorlar ayrıca
Şimdi bir aydınlığı durduruyor
Beyazlar giyinmiş üç kişi
Bir pencere az
Bir pencere kaybola kaybola
Bu aşkın, bu ayıbın, bu insanın bilinişi
Bu duymak, bu düşünmek, bu yüksünmek insanda
Bu düpedüz ileri görüş
Bu bilinen, bu bilinmeyen
İşte bu yeninin yenisi insan
Tüfek patlar
Sevda kan içinde
Avcı taş olur
Ceylan kuş
Şimdi dünya akşam
Şimdi evler soğuk
Şimdi engin gönül
Bir nazlı zaman
Bütün hasretiyle
Canımdan havalanıyor:
Kirpiklerin oku cana batarken.
Sayfa 28Kitabı okuyor
Yağmalanmış bir kent
Gibidir mektupsuz kalan
Ayak uyduramaz bir türlü
Hiçbir çeşidine voltanın
Avlunun dört yanını
Yeniden keşfedercesine
Ağır adımlarla adımlar
Düşündüğünü kendine saklayan
Bekle beni küçüğüm
Umudunu karartmadan
Sevinci yitirmeden bekle
Döneceğim bir gün elbet
Bekle beni küçüğüm
Hangi şehirde olsa sabahları yabancı
boğulmuş geceler mahallesini
Bir türlü bulamıyor
Hangi otobüse binmesi lazım bilemiyor yanılıyor
Herkesin gittiği yer onun gitmeyeceği
Gözlerindeki yağmur altında bir gar tenhalığı
Susmuşluğu gemisiz kalmış ulu bir liman
Uykularını çiğniyor yıldızların kalabalığı
Rüzgârlı deniz kapılarını açtığı zaman
Kıvılcımlar açıyor ısınmış saçlarından
Bir masal yalnızca, bir rüya
Masaldı sevdalar, bir rüya
Hangi şehre yolun düşse
Orada yangın başlar
Yanlızlığın buydu senin
Her aşk öykü değil
Aşk da sonsuz değil
Aşk da biter yaşanmazsa
Kalbin yorgun düşer
Bilmediğin buydu belki
Aşk da yorgun düşer
Sayfa 78Kitabı okuyor
Anısı biz olalım bu sokakların
Ve hiç durmadan yağmur yağsın
Biz gürültüsüz sözcükler bulalım
Sarmaşıklar fısıldasın yine
Gidersek birlikte gideriz
Yeni sevinçler buluruz hüzne benzeyen
Eski zamanlardan bir cuma çalıyor
Durup köşe başında deliksiz dinlesem
Sana kullanılmamış bir gök getirsem
Haftalar ellerimde ufalanıyor
Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
Ben sana mecburum sen yoksun
Sayfa 91
Yağmur değil biz indik dünyaya
Toprağı hatırladık, rüzgârı kucakladık
Serçeleri düşündük.
Arındık. Büyüdük. Taşları sevdik.
..
Sonra bütün sesler kararır
Sonra bütün kokular solar
Beden kendi belleğinde kayıp
Toprak çekilir, gök çekilir..
Görünmez bir zaman
Hayatı kirpiklerimizden sessizce alır.
Sayfa 36Kitabı okuyor
İnsan en çok ışıkta kayboluyor
Bir daha dönemiyor gölgesine.
Sayfa 34Kitabı okuyor
İnsana olan inancını yitirme!
Biz ne olacağız diyorsun ya
Bir gün olmayacağız
Hepsi bu.
Sayfa 20Kitabı okuyor
“İleriye bakıyoruz ve sesi olmamasına rağmen kendini bize duyuran çağrıya, bize biraz yol göstermesi için gönülden yalvarıyoruz.”
Sayfa 134Kitabı okudu
Sadece otlar
Yaşıyor hepimizin yerine.
İnsanlara ulaşabilseydin
Birisi yarasına basardı seni
Belki sen birisini severdin
Sayfa 10Kitabı okuyor
Kırmızı solukları çocukların
Hayal ile mühürlü eşikler
Ağaçların gökyüzü bahçeleri
Bizler birer hayal tutanakçısıyız olsa olsa
Gelecek belkide insanların hastalıklarında yazılıdır.
Öyle bir sabahın var ki
Yedi güneş su dökemez ellerine
Yedi deniz, yedi orman, yedi rüzgar..
Bir varoluş ürpertisi her şey
Sayfa 17Kitabı okuyor
Onlar ki kapalıdır
Sevdadan yana değilse
Rüzgârlara bile
Ve bel bağlamamışlardır
Zalimin insafına
Böyle der yaşlı ozan
Sevgiyle bakarak dağlara
Sayfa 23Kitabı okuyor
Eskiden, çok eskiden
Tanrımız yoktu. Korkumuz yoktu.
Günahımız yoktu. Yapraklar gibiydik.
Yapamadık. Güzellik boğdu
İyilik zayıf düşürdü hepimizi
Şimdi hepimiz huzurla birbirimize kötülük ediyoruz
Şimdi hepimiz korkuyla acımızı seviyoruz
Şimdi hepimiz dünyayı bir tanrıya değiştik
Şimdi hepimiz cehenneme dua ediyoruz.
Sayfa 12Kitabı okuyor