Banu Altuntaş
@Gregorlusams
Samsun
15 Mart
6 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Göze çarpan bir halim, kibar tavırlarım, kısacası cilam yoksa da yine de ben insanım ; kalben, fikren insanım.
Aptal olduğumu söylediler, aptallığıma inandım. Fakat sizin gelişinizle karanlık hayatım, ruhum, kalbim aydınlığa boğuldu.
Kafamdaki düşünceler de tuhaf, onların da bir ağrısı var sanki...
Okur Takip Önerileri
O zamanlar kötü görünen, insanı kızdıran olaylar bile hatıra olunca bütün kötülüğünü kaybediyor, hayalde cazibe kazanıyor.
İnsan çay içmemekten de adeta utanıyor anacığım ; etraftakiler hep hali vakti yerinde kimseler, ayıp oluyor... Aleme gösteriş olsun diye, kibarlık için içiyoruz yani.
"Hiçbir şey istemiyorum. Hiçbir şey bana cazip görünmüyor. Günden güne miskinleştiğimi hissediyorum ve bundan memnunum.
"Günbatımını çok seviyorum. Hadi gidip bir günbatımı görelim."
"Ama beklemek gerek..."
"Neyi?"
"Güneşin batışını."
Acı çekmek ne demekmiş asıl şimdi anlıyorum. Acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi. Ayaktaki cam kesiğine eczanelerde dikiş attırmak değildi. Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulayan bir şeydi.
"Kim ve ne olursa olsun," dedi, "yeryüzünde her insan, her zaman, dünya tarihinde başrolü oynar. Ve doğal olarak o bilmez bunu."
"Kişisel Menkıbeni yaşamış olduğun için öleceksin. Bir kişisel Menkıbe'nin ne olduğundan habersiz, bunun ne olduğunu asla öğrenemeyecek olan milyonlarca insan gibi ölmekten evladır bu.
"Senin bu kadar mutlu olmana, ancak senden bir şey almaya hazırlandıkları zaman izin verirler."
