Aişe'nin kucaĝi makberi oldu. Üzerinde çizgili bir örtü vardi. Ebu Bekir geldi.Bakti. "Ey Allah'ın Resûlü ne kadar güzelsin, yaşarken de güzeldin ölümünde de güzelsin."dedi
"Bundan sonra benim için herhangi bir üzüntü,tasa ve keder olmayacak. Bu fani dünyadan, bu üzüntü, bu mihnet dolu diyardan kurtuluyorum."
Babam gidiordu.
"Ben miraç gecesinde ümmetimin kadınlarının çok çeşitli azap oldunduklarını gördüm. Onların gördükleri o şiddetli azaplara dayanamayip üzüldüm ve aĝladım.