Hani babamlar bazen eve üzgün gelirlerdi. Onlar öyle gelince iki evde de derin bir sessizlik olurdu. Kimseden ses çıkmazdı. Babalar da odalarına giderlerdi. Saatlerce çıkmazlardı. Ne yaptıklarını merak ederdik. Ne yaptıklarını asker olunca anladım. "Ağlamak... Elini ağzına bastırıp hıçkırıkların duyulmasın diye kurtaramadığın her silah arkadaşın için ağlamak. Yiğit babalar,analar ve evlatları için ağlamak...