Yanında götüreceğin hiçbir şey kalmadı
Ellerindeki kader çizgilerinden başka
Ey, dinle, hayatın son sözü şudur ki sana
-Her mecnun yine bir çöl bulur kendine
Selamsız saygısız yürüyelim sokakları
belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar
geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar
adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız
yüreğimize alırız onları, ısıtırız
gardiyan olmayız kendi ömrümüze her akşam
Zulüm, yağmur gibi yağarsa artık
"Dur" diyen olmuyor
Katliam sürekleşince görünmez oluyor
Acılar çoğaldıkça durmadan
Ve dayanılmazsa artık
Çığlıklar duyulmaz.
Yaz yağmuru gibi.