Hakan Bay
@Hakan_03
Okumaya aç
Yazmaya susamıș...
Siyah beyaz cizgilerle örülü her yanım
Okur
Lisans
Erzurum-istanbul
Erzurum
16 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yoruldum dostlar
Vallahi yoruldum
Billahi yoruldum
Tallahi yoruldum...........
Bir sehir düşünün
Sırra kadem basmıș cinayetler
Mechul bir katil düşünün,
Herkesin dilinde
Yine bir sehir düşünün
Her yer ölüm korkusu
Ölende sizsiniz
Öldürende.......
Artık büyüdük zannımca
Her şeye değil herkese küsebiliyoruz.
Kimsenin olmadığı odalarda değil
Tebessümlerimizde haykırıyoruz ağlayışlarımızı
Artık büyüdük zannımca
Yalnızlıkta nefes alıyoruz
Bütün gözler üzemizdeyken
Bir bir o gözlerden kayboluyoruz.....
Okur Takip Önerileri
Sonra sustum saatlerce, günlerce
Çekildim kalbimin en ucra köşesine
Sustum, susuyorum ve susacağım
Hakan Bay "Rayiha"
Şiirce
Olur da olamazsam buralarda
yanağındaki küçük çukura saklanmak istiyorum,
uyumak..
yüzyıllarca uyumak..
illa isim konulacaksa
ben masal değil hayat demekten yanayım
bu yolları yan yana yürümekten yanayım..
erguvanlar açmaya başladı,
mavi mi pembe mi ayırt edemiyorum renkleri,
kokuna bi isim bulmaya çalışmaktan da vazgeçtim.
geldiğinde bir masada kahvemizi yudumlayıp,
heyecanla dedikodu yapacağız
sana kaçırmadan anlatmam gereken aylar biriktirdim..
Victor Hugo
Bir ekmek çaldığım için cezaevinde cezaya çarptırdılar ve sonra Her gün bana bir ekmek verdiler... Jean Veljean /Toplumun Yarattığı Eser
Jan Valjean, vakti zamanında D kasabasında bir somun ekmek çaldığı için kürek cezasına çarptırılmış biridir. Kaçma teşebbüslerinden dolayı cezayı sürekli olarak katlandığı için 19 yıl aradan sonra cezaevinden çıkmıştır. Topluma düşman ve kin ve nefret içindedir.
Jan Valjean bir eve girerek gümüşlükleri çalar. Yakalanır. Ev sahibi affeder, ona yardım eder. Jan Valjean, bir rahibi tanır ve aydınlanır. Eski günlerine dönmek istemeyerek yeni bir hayat kurar. Herkesin güvenini kazanır ve başka bir beldede belediye başkanlığı yapar.
zamanlar așkına...
Kıymetli dostlar devamı gelsin mi ?
Bırak sırtına binmiș
Yük adına ne varsa
Dön gel artık
Günler haftalar askına
Bak çabuk geciyor ömrümüz
Ağarıyor mevsimler
Dön gel artk
Baharlar hazanlar aşkına
Döküldü bir bir yapraklar
Kuşlar hep göç ettiler
Ümit limanları boș kaldı
Özlem
Şimdi kim bilir hangi kitabın
Hangi dilin üstünde anılıyor adın
Hangi yüze tebessüm oldun
Kime gülüyor gözlerin .....
Özlemim ,
Yürek yangınım ,
Küçük kıyametim.
Senden sonra Her akşam ağlamaklı oluyorum...
Kesiyorum ümid adına var olan her șeyden bağımı......
Bir gün şemse sorarlar :
Efendim sizce sevmek mi yoksa sevilmek mi daha güzeldir ?
Șems biraz sûkut ettikten sonra tebessüm ederek şöyle ifade eder ;
Sevmek elbette en güzel duygudur. Insan hiç bir zaman sevildiğinden emin olamaz......
Çokta takmamalısın
*Bir çocuğun ayakkabısı denize düşer, kaybolur.. Sahilde kumların üzerine şöyle yazar; bu DENİZ hırsızdır. Biraz ötede bir balıkçı ağına yakalanmış çok miktarda balığı kıyıya çeker ve kumlara şöyle yazar; bu DENİZ cömerttir. Bir genç denizde boğulur.. Acılar içindeki ağıt yakan annesi kumlara şöyle yazar; bu DENİZ katildir. İhtiyar bir balıkçı koca bir inci barındıran istiridyeyi denizden çıkarır ve kumlara şöyle yazar; bu DENİZ in gönlü zengindir. Bir dalga gelir sahilde yazılı tüm yazıları siler alır götürür... Hiç yazılmamış gibi. Işte o zaman DENİZ sükunet ve huşu içinde seslenir; ""Eğer DENİZ olmak istiyorsan başkalarının söylediklerine önem vermeyeceksin.*
İnanç
İnsanlar hep böyle inanmıştır; bir melek vardır, bizi iyilik yapmaya yönlendirir; bir de şeytan vardır, kötülük yapmak için bizi ayartır. Eğer salt güdülerimizle hareket edecek olursak, bu yargının doğruluk payı vardır. Yok eğer düşünme yeteneğimizi geliştirirsek, yeterince insanca duyarlılığa sahip olursak, şeytandan olduğu kadar melekten de uzak dururuz. Böylece kendi yaptığımızdan kendimiz sorumlu oluruz.