En güzel hep biz kaybettik...
Yaşarken yanında olamadıklarımızın cenazesini görev bilip akın ediyoruz oraya. Vefa yarışına giriyoruz. Kazanan yok o yarışta. Samimiyetsiz, densiz, yersiz bir kalabalık.
Sayfa 127Kitabı okudu
Birini sevince herkes onu senin gözünle görüyor sanıyorsun
