Bir dal verdi sevdiğim
üstünde sarı yapraklar
yıl desen geçer gider
sevdaysa yeni başlar
bir yaprak gönder bana
yarım saatten yakın olmasın ama
kaldığın evde
sen böylece yürür güçlenirsin
ve ben teşekkür ederim sana
o güzel yaprak için.”
Bertolt Brecht
Büyüsü bozulmuş, gizemini yitirmiş bu dünyada canlı yürek atımlarının yerini zamanın ritmik akışı almıştır; aklın tek yanlı işleyişi, bilgisayarların ve robotların mekanik işleyişi yürekten kopup gelen ışıkların, parıltıların yerine geçmiştir.
Düşler; eskimiş anıları, gizli kalmış sırları, yarım kalmış arzuları, gerçekleşmemiş istekleri, terkedilmiş umutları, baskılanmış güdüleri, geriye itilmiş iç tepileri, köreltilmiş gizil güçleri, sakat bırakılmış sevinçleri, kesik hüzünleri, belirsiz umutları canlandırıp güçlendirdiği için yaratma faaliyetimizin devindirici kaynağıdırlar.