Doğduğun yeri, zamanı, anne babanı seçme şansın yok. Daha en başında yenik başlandın belki yaşama. Hatta adını bile kendin seçmedin. Yaşamın sana uygun gördüğü bedeni, gözlerinin rengini, tenini, boyunu da seçmen olanaksız ve en önemlisi beynin... Diğerleri seni insan yapmaz çünkü. Diğerlerini değiştiremesen de eğiterek dönüştürebileceğin yegane sahip olduğun şey beyindir. Oysa senin eğitim diye girdiğin cenderede sana beynini nasıl eğitip özgür olacağın değil, nasıl tutsak olacağın öğretilir. Doğru sandığın şeyler gerçekten doğru olduğu için değil, sana öyle öğretildiği için doğrudur. Sevmen ve sevmemen gereken değerler, yaşamını biçimlendirecek olan düşünceler sana dayatılır. Sonra başkaldırmaman istenir hiçbir şeye.
Savaş haberleriyle dolu renkli gazete sayfalarını katlayıp bir çocuk üst üste kesiyor özene bezene elindeki makas ile ve insanlar oluşuyor kağıttan tutuşmuşlar el ele!..
Dikkatler bir kişi üzerinde yoğunlaştığında o kişi huzursuz olur. Yoğun ilgi ve dikkat kişinin cesaretini kırar. İnsan kendisinin, davranışlarının gözlendiğini hissettiğinde kendisine olan güvenini yitirir, dengesini yitirmeye, kontrolünü kaybetmeye başlar. Korku, kendini koruma içgüdüsüyle geliştirilen bir duygudur.
Okur Takip Önerileri
Kendi varlığının farkında olmayan, üstelik bunu ontolojik düzeyde hissetmeyen ve yaşamayan bir insan özgür olamaz. Dıştan bakıldığında yahut kişinin kendi tanımlamasıyla öyle olduğu sanılabilir. Oysa hayat, sanılarla doldurulabilecek bir süreç değildir.