Reader Follow Recommendations
Uçurum İnsanları - Jack London
- Neden yaşıyorsun diye sorduğumda bana hemen sarhoş olmak için diye cevap verdi.
- Uçurumun insanları hayattan istediklerinin her zaman daha azını elde ederler. o kadar az şey isterler ki zaten az olan şeyden daha azı onları kurtaramaz
- Kalbi kırık olan insanlar yaşayamazlar
Martin Eden - Jack London
Kendi küçük hayatlarını dar kafalı küçük formüllere göre yaşayanları, bir araya toplaşmış sürüler dışında var olmayan varlıkları, yaşamlarını başkalarının düşüncelerine göre kalıplara sokanları, kölesi oldukları çocuksu kurallar nedeniyle gerçekten yaşamayı ve birey olmayı beceremeyenleri düşününce bir iki kez acı kahkahalara boğuldu.
Ben kendi beğenimi insanlığın ortak yargılarına göre şekillendiremem. Eğer bir şeyi beğenmiyorsam beğenmiyorumdur.
Bir sürü kitap okudu ama içindeki huzursuzluk azalmak yerine daha da büyüdü.
Buralara nereden geldiğimi biliyorum, gidecek daha çok yolumun olduğunuda biliyorum ve gerekirse dizlerimin üstünde sürünerek de olsa oraya gideceğim.
“Bilmiyorum,” diyerek güldü, “yalnızca sevdim seni. Çünkü senin gibi yaşayan, nefes alan bir kadının değil, bir taşın kalbini eritmeye yetecek kadar çok sevdim seni.”
Bir Daha Görüşmeyeceğiz - Konstantin Simonov
Tehlikelere alışkanlık, kazanılması kolay olmayan ruhsal durum bile esasında bir alışkanlık olmayıp kendimizi zorlayarak edindiğimiz, her an tehlikeye hazır olma becerisidir. Tehlike ne denli çok yinelenirse yinelensin, onunla burun buruna gelince gene de irkiliriz.
İnsanı savaş bile düşünmek gerçekliğinden alıkoyamaz, uzaklaştıramaz. Savaş sürerken de bitince de her zmaan düşünmeliyiz.
Herkesin kendine göre avundurma yolları vardır. Kimi insan gerçekleri yarı kapalı gözle gören, hüzünlü, iyimser bakışlardan hoşlanır.
İnsanın başkasını aldatması ile kendi kendini aldatması arasındaki uçurum neredeydi?
Yaşanan olaylardan içimizde bir tortu kaldığını ileri sürerek, bundan en kötü şeymiş gibi acı acı dert yanarız. Oysa bu tortuyu karıştırıp ruhumuzun dibini bulandırdılar mı asıl kötüsünü o zaman görürüz.
Nasıl yapmalı (2.Cilt) - Nikolay Gavriloviç Çernişevski
- Bir çamurdan beyaz, tertemiz, nefis bir buğday doğduğu halde başka bir çamurdan neden aynı buğday doğmuyor?
- Gerçek hareket demektir. Çünkü hareket hayattır. Gerçek ile hayat ise bir ve aynıdır. Ama hayatın en başta gelen elemanı emektir. Bunun içinde gerçeğin baş elemanı emektir ve gerçeğin en temel belirtisi, uğraşıdır.
- Hareketin yokluğu emeğin yokluğu demektir. Çünkü antropolojik bir analizde emek hareketin en köklü biçimi olarak görünüyor. Ve bu biçim bütün diğer biçimlere hem temel hem de öz kazandırıyor. Eğlenme olsun dinlenme olsun, coşkunluk, neşe; ne olursa olsun hepsi de daha önce emek yoksa gerçeklikten yoksun kalır. Hareket olmadan hayat yani gerçek yoktur.
- Hiçbir okşama, tatlı bir bakış kadar insanı okşayamaz.
- Herşeyin bir zamanı var. Horoz bile vakitli öter. Ve vakitsiz misafir mindersiz oturur, yorgansız yatar.
- Sevmek sevilen insan için iyi olan şeylere sevinmek daha da iyi olması için elinden geleni yapmaktan zevk duymaktır.
- İnsanın yapısı bilinçsizce yaptığı şeylerde belli olur.
- Direnme duygusu büsbütün kötüleşmişse kolayca yenilen duygular için ortada çok daha fazla şans var demektir.
- Bir insan kendini “ben bunu yapamam” diye inandırırsa birşeyi yapamayacak hale gelir.
- Tam bağımsızlık olmadan tam mutluluk da olmaz.
- İnsan sevdiği insanın hiçbir kusuru olmadığını kendi kendine kanıtlamaya kalkışsın yeter. En kısa zamanda kusurlar bir bir ortaya dökülürler.
- Gerçek şu ki insanlara ekmek verin, tok olduktan sonra kendi kendine okuyup yazmayı da isteyecek ve öğreneceklerdir de. Demek ki işe ekmekten başlamalı.
Nasıl Yapmalı - Nikolay Gavriloviç Çernişevski
- İnsanlar bir yönü hep bir yönü zorluyorlar, neden? Çünkü kimse onlara “hey kardeşler, karındaşlar, bir de öbür yanı zorlamayı deneyin” demiyor. Ama bu sözleri duyar duymaz çaaark marş dönüyor ve haydaaaa, öbür yönü zorlamaya başlıyorlar.
- Direnme hırsı alevlendirir.
- Yeryüzünde kimseye faydası dokunmayan kişi ne bal olur ne pekmez.
- Bir telaş bir huzursuzluk hiçbir zaman sevgi değildir. İçinde huzursuzluk varsa demek ki hata yapılmış demektir. Yani olması gerektiği gibi gitmiyor işler.
- Kapını sıkı kapa komşunu hırsız etme.
- … insanları yönlendiren ve yöneten, yalnız ve yalnız kar hesabıdır… yüce duygular, ideale ulaşma çabaları hayatın genel gidişinde herkesin kendi çıkarlarına hizmet etme çabası yanında solda sıfır kalır. Üstelik bu ideallerin kökeni de aynı çıkara ulaşma çabasına dayanıyor.
Mevsim Yas - Mehtap Ceyran
İnsan unutmuyordu duyduğu, yaşadığı hiçbir şeyi, istese bile hafızası bırakmıyordu peşini.
Tarih yaşandıkça yazılmıyor, yazıldıktan sonra yaşanıyordu. Hayatlarımız, devletin tayin ettiği hikâyelerdi
İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkânsızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.
Dünyaya tanıklık etmek gibi bir misyonumuzun olması, bizi uyumsuz ve mutsuz kılan işte bu gerçekti. Bunu iliklerime kadar hissediyordum.
İnsanın boşluğunu kapatacak bir cümleye ihtiyacım var şimdi. İnsanın boşluğunu ne doldurur?
Zaman, hiçbir yarayı iyileştirmiyor, hiçbir suçu temizlemiyor ve hiçbir gerçeği değiştiremiyor, derdi babaannem.
Bitmeyen bir döngü vardı. Nasıl başlarsa başlasın insanların sonları hep aynıydı. Ölüm kokuyordu her yer. Herkesin üzerine sinmişti bu koku.
Sel yayıncılık 2017 4. BaskıKitabı okudu
Kalan'dan Alıntılar
"Ne yaptığını bilmeden yaşadığı günleri oluyor insanın."
"Okuduklarımız aldatabiliyor mu sizi - bizi?"
"İnsan kendi hayatını sorgulamadan yaşamayı sürdürürse insan sayılmaz denildiği günler"
"Neden çocukluğun güzel anılarından cayamaz insan"
"Merhamet kendine acımaktır aslında, korkmaktır."
"Ölmüş kuşakların geleneği bütün şiddetiyle yaşayanların üzerine çöker, değil mi?"
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Leyla Erbil Okumanın ayrıcalığı...
Okumayanlara ya da okumayı düşünenlere mutlaka tavsiyede bulunacağım bir kitaptır, Kalan.
Lahzen'i dinliyoruz kitapta.
Lahzen mi?
Peki kimdir lahzen?
“kimim ve nasıl biriyim
hayatımın neresindeki yaşantıdayım sorarım kendime her gün
sen hangi bilinçtesin lahzen
hangi göklerin bulutlarından yağdın
bu çorağa söyle
son bilinç ölüm olacağına
ölüm anındaki bilincin bilinci yazılamayacağına göre
hangi kavşağındasın tinsel gerçekliğin”
İşte bu sorularla akıp gidiyoruzLahzen'in hayatına.
Kalan'da sadece Lahzen'in çocukluğunu, kadınlığını, sevmelerini, sevilmelerini ya da ordan oraya atlayan vurdumduymaz kafa karışıklığı ya da psikolojik durumunu görmemeliyiz...
Kendimize tutacağımız bir aynadır da Kalan.
Düşünsenize iyi ya da kötü nedir bilmezken yaşadıklarımız. Ve kendi yaşadıklarımızdan bağımsız yaşadığımız toplum içerisinde olup bitenler ve bizim bu olup bitenler karşısında nasıl bir duruş sergilediğimiz ve de daha bir sürü şey haliyle.
Bence Kalan'ı bir okuyun ve Lahzen'i dinlerken ara ara gözlerinizi kapatıp bir de kendinizi dinleyin. 
Kalan 
Leyla Erbil
