Sıla Erdoğan
@Heyysila43
"Zorluklardan, yıldızlara..."
Tumblr; Egesizizmir
İzmir
14 reader point
Joined on September 2023
Kılıç da, hançer de yaralar ama
O keskin bakışın yarası değil.
Sen böyle güzelken günahlarını
Korkarım Tanrı da sorası değil.
Gönlündeki yaraların kanını dindir.
Yalnızım, ne kadar aranıp dursam
Baş ucumda seni bulamıyorum.
Güneşten vazgeçip susuz olsam da
Seninle olmadan olamıyorum.
Reader Follow Recommendations
Şu yollar bilmem ki dağ mı, ova mı?
Gitsem bulur muyum kendi yuvamı?
O bende değil, ben ondayım.
Işığı söndürdüm. Yalnızım şimdi. Ama yapayalnız değilim. O düşünce var karşımda, bekleyip duruyor.
"Öyle korkunç bir yalnızlık duyuyordum ki, canıma kıymayı bile düşünmüştüm. Bu işten caymamın nedeni, ölümümden kimsenin duygulanmayacağı, ölümde, hayatta olduğumdan daha yalnız olacağımı düşünmemdir."
Her zamankinden daha fazla unutulmuş hissediyorum kendimi.
" İki kent arasındayım, biri bilmiyor beni, öteki artık tanımıyor. Beni kim hatırlar?"
"Yalnızdım, ama bir kente yürüyen ordu gibiydim."
"Niye hem kızıp hem de Murathana yapış dediğimi sormuştun ya, Leyla..." dedi arkada ciddiyetle patates soyan eşine.
Leyla'nın bakışları ona dönerken, tebessümünü bozmadan devam etti: "Bak, işte bu yüzden," dedi kapıdan ele ele çıkan ve hâlâ bir şeyler tartışan iki miniğe bakarak.
“Çünkü bir tek Murathan kavga etseler bile Gökçen'in elini bırakmıyor. Onunla olunca..." derin bir nefes verdi. Ve cümlesini kısık bir mırıltı şeklinde tamamladı:
"Gözüm asla arkada kalmıyor..."
Senin geldiğin yerdeki insanlar,"
dedi Küçük Prens,
"aynı bahçede beş bin gül birden yetiştiriyorlar, yine de aradıkları şeyi orada bulamıyorlar..."
"Evet, bulamıyorlar," diye cevap verdim.
"Oysa, aradıkları şeyi tek bir gülde ya da birazcık suda bulabilirler..."
Küçük Prens ekledi:
"Ne yazık ki gözler kördür. Yürekle bakmak gerek."
"Beni hiç tanımamış olan sana..."
Zihnini cennete dönüştürmediğin sürece, yeryüzünün hiçbir köşesinde cenneti bulamazsın.
Cehennem, zihne yerleşmişse, bütün cennet köşeleri yakıp kavurur, altüst eder.
Benden gençliğimi de sevdiklerimi de zaman çalar. Bize verilen zaman boyunca yaşarız ve o bitince ömür de biter. Herkes zamana farklı bir değer biçer. Ve onunla birlikte de hayat devam eder, zaman kimsenin yasını tutmaz.
Zaman kimsenin yasını tutmaz...
Sayfa 202Kitabı okudu
