Hafize Aktaş
@Hfz_aktas
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine!
Iktisat/kamu
Ankara
ankara, 23 April
154 reader point
Joined on April 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Düşünüyorum —deneyimler yaşıyor; belki de aldatılıyorum— öyleyse varım."
İbn-i Sina en başından itibaren şeylerin gerçekten var olduğunu kabul eder.
Bazı Septiklerin aklına şu soru gelebilir: Her hangi bir şeyin var olduğundan gerçekten emin olabilir miyiz?
Buna verilecek en kısa yanıt, şeylerin varlığı bir yanılsama olsa bile, yanılsamanın var olduğudur.
Sokrates'in cehalet iddiasında kinaye yapıp yapmadığını kesin olarak bilemeyiz ancak hepimiz için geri adım atmak ve belki de hüzünlü bir şekilde, çoğu zaman yanılabileceğimizi ve bildiğimizi düşündüğümüz şeyi bilmediğimizi kabul etmek bir erdemdir.
Reader Follow Recommendations
"Zaman zaman kendimi derin bir yarığın boşluğuna benim için çok değerli bir mesaj haykırmışım ve kimse beni duymamış gibi hissediyorum."
"Almam," dedim, "daha bir hayat önceymiş gibi gelse de az önce aldım, ısırdım uzattığın elmayı ve başka birine dönüştüm kendimi arayan. Sonra baktım ki, ilk değil bu, benden bin tane var her biri bir an içinde kâh yaşayan kâh gülen kah çile çeken, biri kör, diğeri meczup, bir diğeri saf ve öteki yeni.
Şimdi kim bilir nereye çekecek, hangi derde götürecek aşk dediğin şey beni...”
''Belki de sana düşen, bulmak değil,
aramaktır...''
"Belki de bulamayacaksam, ne diye o kadar kürek çekeyim?"
"Belki de sana düşen, bulmak değil, aramaktır..."
"Neyi aramak?"
"Bulamayacağın şeyi."
"Bulamayacaksam niye arayayım?"
"Bulamamayı bulmak için."
"Bulamamayı bulmak için aramama ne gerek var, aramasam zaten bulamamış olurum."
"Bulamayacağın şeyi ararken bulacağın şey belki de aramanın faziletidir"
"Aklın ötesine geçtim sanarsın ki,
Orası kalbin berisidir
O gitmeden insanın başından
Nasıl kalbine döneceksin..."
onlar...
Nereden, kimden başlayacağım ve onca işe yaramayan insanı nereye sığdıracağım ve nasıl bir yöntem izleyeceğim?
Bunları düşünüyorum şimdi. Kolay değil, acele edemem.
Çoğu zaman...
Benim bir türlü alışamadığım şey, kalbimin bu denli acıyor olmasıydı.
Zaten kendimi de bu sebeple kendi içime gömüyordum. Kendi içine gömülmek güvenliydi. Dışarısı ise, acıyı katmerleyen
unsurlarla doluydu.
Eğer canlılar aksi yönde çabalamazlarsa, eninde sonunda çevreleriyle kaynaşarak artık
bağımsız varlıklar olma durumlarını kaybederler. Öldüklerinde olan şey de budur.
Sınırları içinden sil...
Kendinin her şeyin ve tamamının gerçek sebebi olduğunun farkına var.
"Kendini çürümekten sakınmak için, içindeki yetersizlik bilincini, çatışmalarını kendine acımanı , seni bağımlı, korkak, şüpheci ve mutsuz kılan hipnoz uykunu kesinlikle yenmen gerekir."