O filmlerdeki en romantik esleri izledikce ve aşk dolu bakan sahneleri , içli gözyaşlarını gördükçe icimizde olanı hissettirmesi çok güzeldi.
işte insan böyle içten sevmeli dedim , hayatın zor koştuğu bi kader değil hayatın bana hediyesi Allah'ın emaneti diyerek sahip çıkıp sevmeli.
Derken dedim ki.
Bu hayatı anlamlı kılan duyguları bende yaşamak istiyorum , evet aynen böyle dedim.
Sonra anlamlı hayatın önce yaşanılabilir olması için elimden geleni yapmam gerekeni farkedip yaptım.
Belki yetti belki yetmedi ama vicdanımı rahatlatacak kadar mücadele etmek yeterliydi.
Ama birşeyi unuttuk.
Hepsi bi filmdi.