Himeko Nonohara
@Himechan
27 Mart 1987
144 okur puanı
Ekim 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
“Zihnimizin sahip olduğu en büyük beceri belki de acıyla başa çıkmaktır.Klasik yaklaşım bize herkesin ihtiyacı doğrultusunda geçtiği dört kapı olduğunu öğretir.
Birinci kapı uykudur.Uyku bize dünyadan ve onu dolduran tüm acıdan kaçabileceğimiz bir sığınak sağlar.Bir insan ağır yaralandığı zaman genellikle kendinden geçer.Aynı şekilde travmatik haberler alan birinin bayıldığı olur.Zihin ilk kapıdan işte böyle geçerek kendini acıdan korur.
İkinci kapı unutmaktır.Bazı yaralar kısa zamanda kapanamayacak, hatta belki de asla iyileşemeyecek kadar derindir.Ayrıca bazı anılar o kadar azap vericidir ki onlara alışmak mümkün değildir. ‘Zaman tüm yaraları iyileştirir.’ sözü yanlıştır.Zaman çoğu yarayı iyileştirir.Geri kalanlar bu kapının ardında saklıdır.
Üçüncü kapı deliliktir.Bazen insanın aklı öyle bir darbe alır ki kendini delilikte saklar.Bu ilk bakışta faydalı gözükmese bile öyledir.Gerçekliğin acıdan başka bir şey getirmediği zamanlar vardır ve bu acılardan saklanmak için zihnin gerçekliği geride bırakması gerekebilir.
Dördüncü kapı ölümdür.Son sığınak.Öldükten sonra bizi hiçbir şey incitemez.Ya da en azından bize öyle söylenir.”
Sayfa 145 - İthakiKitabı okudu
“Basbayağı kendimi mahvettim! Kimseyle karşılaştırılacak durumda değilim, ahlak dersi falan da istemiyorum! Böyle bir durumda ahlak dersinden daha abes bir şey olamaz! Ah, o kendinden memnun insanlar! Bu saksağanlar kibirli bir kendini beğenmişlikle şatafatlı cevherler yumurtlamaya hazırdır! Düştüğüm şu hâlin iğrençliğini ne kadar iyi anladığımı bilseler bana ders vermeye dilleri varmazdı. Zaten bilmediğim yeni bir şey söyleyebilirler mi bana? İşte asıl mesele! Asıl mesele şu: Tekerleğin tek bir dönüşüyle her şey bir anda değişir ve dostça şakalaşarak beni kutlamaya ilk gelenler de (buna eminim) o ahlakçılar olur. O zaman şimdiki gibi benden yüz çevirmezler. Hepsinin yüzüne tüküreyim! Neyim ben şimdi? Zero. Peki yarın ne olabilirim? Yarın küllerimden doğup yeni bir hayata başlayabilirim! Tamamen mahvolmadan önce içimdeki insanı keşfedebilirim!”
Sayfa 167 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bir kitap okudu
177 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
·
3 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumayı düşünüyor
“Aşk birisine şiddetle sarılma, onunla aynı yerde olma özlemidir. Onu kucaklayarak bütün dünyayı dışarıda bırakma arzusudur. İnsanın ruhuna güvenli bir sığınak bulma özlemidir.”
Sayfa 183 - YKYKitabı okudu
“Çok okudum, yalnız bütün hayatımı değiştiren kitabı değil başka kitapları da. Okurken ama kırık hayatıma derin bir anlam vermeye, bir teselli aramaya hatta hüznün güzel ve saygıdeğer yanını aramaya kalkışmadım hiç. Çehov’a, o yetenekli, veremli ve alçakgönüllü Rus’a, sevgi ve hayranlıktan başka ne duyabilir insan? Ama boşa gitmiş kırık ve kederli
Sayfa 181 - YKYKitabı okudu
“Bazı özentili budalaların sandığının tam tersine bir iki kelime bile sessizlikten iyidir. Bütün acımasızlığıyla ağır ağır yol alan bir tren gibi, hayat ruhumuzu ve gövdemizi ufalayarak geçerken sessiz durmak, ağzını açıp tek söz söylememek neye yarar Allah aşkına?”
Sayfa 183 - YKYKitabı okudu
“ Böyleydi işte hayat: Kaza vardı, talih vardı aşk vardı; yalnızlık vardı, neşe vardı; kader vardı, bir ışık, bir ölüm ama belli belirsiz bir mutluluk da vardı; unutmamak gerekiyordu bunları.”
Sayfa 213 - YKYKitabı okudu
“Benim gibi hayatı kaymışlarda hüzün, zeki olmaya çalışan bir öfke olarak gösterir kendini. O zeki olma isteği de en sonunda her şeyi berbat eder.”
Sayfa 213 - YKYKitabı okudu
“Hayat sezgiden yoksun bazı aptalların ‘rastlantı’ dedikleri birtakım belirgin ve hatta niyet edilmiş buluşmalarla doluydu.”
Sayfa 54 - YKYKitabı okudu
”Talih diye okumuştum bir yerde, kör değil cahildir. Talih diye düşündüm, istatistik ve olasılığı bilmeyenlerin tesellisidir.”
Sayfa 47 - YKYKitabı okudu
“Ölümün hayatımız içindeki yerini biliyormuş artık: Onun varlığını bahçedeki vazgeçilmez bir ağaç, sokaktaki bir arkadaş gibi kabul etmiş; isyanı bırakmış.”
Sayfa 150 - YKYKitabı okudu
Bir kitap okudu
228 syf.
6/10 puan verdi
·
Beğendi
·
4 günde okudu
“Sonra o kelimeyi bütün kilitlere uyan sihirli bir anahtar gibi kullanmaya başladı: Aptal oldukları için başlarının üstünde gezinen yıldızlara bakıp düşünmüyorlardı, aptal oldukları için öğrenecekleri şeyin önce neye yarayacağını soruyorlardı, aptal oldukları için ayrıntılara değil özetlere meraklıydılar, aptal oldukları için birbirlerine benziyorlardı vb.”
Sayfa 35 - YKYKitabı okudu
“Aptallar üzerine düşünüyorum.” dedi ciddiyetle. “Niye o kadar aptallar?”Sonra, benim cevabımı biliyormuş gibi ekledi. “Peki, aptal değiller; ama kafalarında bir şey eksik.” Onların kim olduğunu sormadım.
“O bilgiyi kafalarının içinde tutabilecekleri bir yer yok mu?” dedi, sanki bir kelime arıyordu, çevresine bakındı.
“Kafalarının içinde bir kutu, kutular, şu dolabın gözleri gibi, karışık şeyleri içine yerleştirebilecekleri bir köşe olması gerekir; ama sanki yok öyle bir şey. Anlıyor musun?”
Sayfa 36 - YKYKitabı okudu
“Aynaya bakarken nasıl görünüşünü seyrediyorsa insan, kendi düşüncesinin içine bakarak da özünü seyredebilirdi.”
Sayfa 51 - YKYKitabı okudu