ZENGİN>SENGİN
sıf. ve i. (Fars. sengіn “taşlı, değerli taşlarla süslü, pahalı”dan) [Kelime Türkçe’den Arapça, Bulgarca ve Sırpça’ya da geçmiştir]
Malı ve parası çok olan, varlıklı.
A person becomes silent not because there is no one listening to him, but because there is no one who understands him.
Dinleyeni olmadığından değil, anlayanı olmadığından sessizleşir insan.