Yönetim he zaman yönetilenin görüşüne dayanmak zorundadır. Yeryüzünde en çok ezilen insanların bir defa düşünce biçimlerini değiştirmelerine izin verin, artık özgür olacaksınız.
Sayfa 16Kitabı okudu
Bir hükümetin denetimi altındaki devlet okulu eğitiminin, uyguladığı eğitim sistemi aracılığı ile kaçınılmaz olarak hükümetin buyruklarına körü körüne boyun eğecek, kişisel çıkarlarına ters düştüğünde ve akıl dışı olduğunda bile hükümetin otoritesini destekleyecek ve "doğru ya da yanlış olsa da benim ülkem" türünden milliyetçi bir görüşü benimseyecek vatandaşlar üretmeye yönelik girişimlere yol açtığı, vurgulanan görüşlerden biriydi.
Sayfa 14Kitabı okudu
Özgürlük sevgisi insanda doğaldır ve bir kere özgürlüğüne düşkün olarak yetiştirildiğinde, bunun uğruna her şeyi feda edecektir.
Sayfa 19Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Disiplin, hayvan doğasını insan doğasına dönüştürür. İnsan disipline ihtiyaç duyar; hayvanların kendilerini yönlendirdiği içgüdüleri vardır.
Sayfa 17Kitabı okudu
Modern şehir yaşantısında insana ters gelen bir şey var.
İnsanlar buldukları her fırsatta kendilerini tabiatın kucağına attıklarına göre, modern şehir yaşantısı insan fıtratına pek de uygun düşmüyor. İnsan yaratılışı gereği (psikoloji lisanın dan hoşlananlar buna 'kolektif şuuraltı' desin) tabiatla hem hal olmak istiyor, onunla bütünleşmek, onun bir parçası olmak istiyor. İnsanın tabiattan kopuşu bu anlamda cennetten 'düşüş'üne benzer bir özellik arz ediyor. Ruh cennetten bir yansıma olan tabiatı arzular; çünkü o evvelemirde cennete aittir, dünyada bulunuşu bir sürgünlük halidir. Sürgün, yurdunu özler.
Modern şehir patojendir. Tımarhanede kaç kişi olduklarını soran bir yabancıya tımarhane sakininin verdiği cevap ne kadar da anlamlı görünüyor: "Bizi boşver. Asıl siz dışarı da kaç kişisiniz?"
"Desene, ömründen otuz tane yaz geçmiş..."
Sayfa 40Kitabı okudu
Bizi daha iyi, daha öfkeli, daha inanmış, daha bilgili gösteriyor sözcükler; ama onlara inanmıyoruz, çünkü hayat artık sözcüklerle de açıklanamıyor. Gerçi pek çok kimsenin de bir açıklama, sürüp giden şeylere bir anlam bulma gayreti yok. Yok, çünkü ortalıkta inanabileceğimiz bir gerçeklik gözükmüyor. Her şeyin anlam ifade ettiği bir dünyada her şey ne kadar da anlamsız.
Sayfa 34Kitabı okudu
Olmak, cesaret ister. İçimizdeki boşluktan aşağıya bakabilme cesareti. Muhakkak ki başımız dönecektir. Sendelersek uçurumdan aşağı gideceğiz. Ama bakmazsak hiçbir zaman öğrenemeyeceğiz orada ne olduğunu; bizi bekleyen, bizi biz yapan şeyi.
Sayfa 28Kitabı okudu
Başımızı kaldırıp evin penceresinden bakmaya cesaret ettiğimiz gün, içimizde yeni bir kıvılcım ateşlenecek. Çocuk, kendisini evin emniyetiyle teselli edenlerin aslında onu bir zindana hapsedenler olduğunu fark edecek. Kendisine inandığında, kendisine güvendiğinde yürüyüp gidecek...
-
Sayfa 19Kitabı okudu
Bu zorluğun kaynağı karmaşa, kaos, anarşi falan değil, aşırıya kaçan düzenlilikti. Topluma durmadan yeni kurallar şırıngalanıyor, kurallara karşıt yasalar çıkarılıyor, yasalara karşıt yeni kurallar getiriliyordu. Herkesin yaşamını baskı altına alan görünmez düzenlemelerin bir adım bile dışına çıkmaya korkuyordu halk.
insanlar hiçbir zaman kendilerine anlatılanlardan bir şey öğrenmezler, kendi çabalarıyla öğrenirler yalnızca.
Tanrı varsa, bu dünyayı erkenden terk etmeyi seçen yaratıklara karşı cömert davranacaktır, hatta bizleri burada vakit harcamaya zorladığı için özür bile dileyebilir.”
Başımıza ne geliyorsa korktuğumuz için geliyor. Bizi yönetenler korkumuzdan yararlanıyorlar, bu daha da çok korkutuyor bizi.
Sayfa 29Kitabı okudu
