Üstadın kitabını okurken çoğu yerde aydınlanmalar yaşadım bununla birlikte 481. Sayfada ki İdeal başlıklı konusunu okurken ki gelen aydınlanma başkaydı benim için.Hepimizin idealleri var fakat bu ideallerimiz arzu ve heveslerden öteye geçemediği,ferdi plandan cemiyet planına aksedemediği ve ulvi bir mana taşımadığı müddetçe ideal olmuyor. Bu bana müslümanlığımızda ki ideallerimizi, o ideallerimize ne kadar sevdalı olduğumuzu sorgulattı. Sorgulattı çünkü ideallerimizin en üst basamağında ulvi bir amaç var mı yoksa sadece nefsi bir amaç mı? Sanırım müslümanlar olarak asıl sorunumuz; bu idealistlik cezbesini kaybedip hissizleşmek yahut küçük miskin gayelerden ötesine geçememek...
