Bilim kurgu ve fantastik türlerinin en önemli kalemlerinden Ursula K. Le Guin , kitap için "Rothfuss, Rüzgarın Adı ile başlayan bu muazzam hikâyede nereye giderse gitsin iyi bir şarkıcının bir şarkıyı taşıması gibi bizi de yanında götürecek." demişti. Maalesef büyük usta şarkının sonunu dinleyemeden aramızdan ayrıldı.
Rothfuss, duyguları ve mekanları olabildiğince sade ama şiirsel bir dille aktarıyor. Öyle ki bir anda odanızdan çıkıp kendinizi tavernada şarkı söylerken buluyorsunuz. Kvothe'nin hikayesini kendi dilinden anlatması sizi kitabın içine çektikçe çekiyor ve sonunda hikayeyi yaşıyorsunuz.
Tek dileğim Rothfuss'un biz de bu dünyadan ayrılmadan şarkının sonu getirebilmesi (!) :)