Hayat, insanı en çok kestirilemez oluşuyla yoruyor.
Sayfa 87
Hayat anlardan ibaret derler ama yanılırlar, hayat aslında sonlardan ibarettir.
Sayfa 15
Bugünün şerrini bugün kesip atmazsan yarına sirayet eder, yarına sirayet edense sen fark etmeden ömrünü sarar.
Sayfa 32
Okur Takip Önerileri
İnsan doktordan yalnız hastalık için değil, birçok durumlarda da yardım istiyor. Belki benim dine yakın olmamın da bunda tesiri vardır.
Sayfa 165
Ormanların dünyayı güzelleştirdiğini, insana güzelliği kavramayı öğrettiğini, içimizi yüce duygularla doldurduğunu söylüyor. Ormanlar sert iklimleri yumuşatır. İklimi yumuşak olan ülkelerde, doğayla savaşta daha az güç harcanır. Böyle yerlerde insanlar daha yumuşak huylu ve sevecen olurlar. Daha güzel ve duyarlıdırlar. Konuşmaları zarif, hareketleri sevimli ve uyumludur. Böyle ülkelerde bilim ve sanat gelişip çiçek açar; felsefeleri iç karartıcı değildir, kadınlara davranışları zarif bir soyluluk taşır.
Sayfa 16
“İnsanları iyi tanı. Sakın emeğini onu anlamayacak olanlara sunma. Sen ne kadar anlatsan da, karşındaki cahil ise anlamayacak, sadece hasetle yaptığın işi gölgelemeye çalılacaktır.”
Sayfa 152
“İnsanlara gelince… Sizi yargılarlar. Onlara kulak asarsanız daha çok yargılarlar, kulak asmazsanız yine yargılarlar. En iyisi ellerine bir kalem verip, eleştirdikleri her şey neyse “Al, doğrusunu sen yap,” demektir. O zaman susarlar. Çünkü kendilerinin yapamadığı şeyi yaptığınız için, sizi kıskançlıktan yargılıyorlardır zaten.”
Sayfa 151
İnsanlar anlatır, anlatınca anlaşılacağını zanneder. Oysa anlattıkça anlaşılmama ihtimalimiz artıyor. Çünkü dinleyen , anlatanın hikayesine kendi hikayesini katarak dinliyor. Anlatan başkasının yükü ile yüklenmiş olduğunu fark etmiyor bile.
Sayfa 134
Fakat insan, alışmakla cezalandırılmıştı; zorluklara birçok şeyi unutarak alıştı kadın.
Sayfa 73
Kitle psikolojisine maruz kalmış insanları en ziyade süte benzetiyorum. Hemen bozulmaya hazır. Bakteri üretmeye hazır. Lakin bir kaşık yoğurt bir kova sütü mayalar. O bir kaşık maya ile süt bozulmaktan kurtulur. Közlenmiş mantar seven çocuk, o gün bir kaşık maya idi.
Sayfa 102
Kimseler “benim” yerimde olamaz ben bile.
Sayfa 52
Efendimiz “ kişi sevdiğiyle beraberdir” buyuruyor. Oysa post-modern zamanlarda kişiler sevdikleriyle değil, daha çok sevmedikleriyle bir arada olmayı önemsiyor. Öfkenin dili, muhabbetin dilinden daha kolay geliyor. Çünkü kullandığımız zaman ve mekan tarzı öfkeyi besleyip büyütüyor.
Sayfa 45
Yaz, dedi, bütün mutluluklar birbirinin aynı. Ama mutsuzluklar birbirine uymuyor ve acılar birbirine benzemiyor.
Sayfa 86
“Oysa insan kötü bir iş yapmak zorunda kalırsa, hiç değilse ruhuyla yorulur.”
Sayfa 169
“Gözü açık gönlü kapalı olanlar her şeyden korkar. Gözü değil de gönlü açık olanlar asla korkmaz. Onlar kendilerine verilmiş olan ebedi ışığın aydınlattığı yollardan geçip giderler.”
Sayfa 221
