Canım istedi
Okuyorum öyleyse varım.
Önce bu cümlem çok hoşuma gitti.Sonra eksik geldi.Ben yemek yaparken,uyurken,düş görürken... hep varım.
Yürürken bir kuş görünce heyecanlanırım.Hemen fotoğrafını çekerim.Gökyüzü,deniz ve kuşlar...
Kızım,anne kuş görünce kediler gibi kalbin pir pır atıyor der:))
Yürürken sessizliği de severim, doğayı dinlerim.
Geçenlerde okuduğum bir kitapta, ruhun varlığının delili olarak gözyaşları gösteriliyordu.Beden değil ruh ağlarmış.Çok hoşuma gitti.Demek, ağlıyorum öyleyse varım.
Evet okumasaydım çok eksik kalırdım.
Sevmeseydim,ağlamasaydım,düşünmeseydim... eksik kalırdım.
Yaşadıklarımız,gördüklerimiz bizi tamamlıyor.
Aslında demek istediğim; en çok da yürürken varım...
Çünkü bunları bugün yürürken düşündüm :))
(Çok eskilerden bir gün içim daralmıştı.Normalde sigara kokusundan nefret ederim.O an burnumda missler gibi sigara kokusu hissettim.Evde sigara olsa bir paket içerdim.Allahtan yoktu,o gün sigara içmedim.O duygu da kayboldu gitti.
Sigara tiryakisi bir arkadaş,o gün icseydin tiryaki olurdun bir daha da bırakamazdın, dedi.
Bugün de canım hiç olmadığı kadar bir şeyler yazmak istedi.O günü hatırladım.)
Hümagül
, 2022 okuma hedefini ekledi.2022 OKUMA HEDEFİ
0/100 kitap - %0 tamamlandı
Henüz kitap okumadı
100 kitap
0 sayfa
0 inceleme
0 alıntı