Günlük travmalardan neden kimse bahsetmiyor? Sosyal mecralardan sonra artan anksiyete, güzelleşme kaygısı, kültürel ve ekonomik sorunlar, asimile edilen insanlık vs... çocukluk travmasına yer kalmıyor ki.Kimse anne babasından gelen gen aktarımına suç bulmasın. Sorunun temeli değişen zaman , değişen örf, adet, gelenek ve toplum. Bu değişkenin adı da yetersiz hissetme travması.