Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Çaylak Okur
Çaylak Okur
@Insomniia
Velhasıl yorulduk..
59 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Cok fazla kisilerden alinti yapilmis. Ve kendi fikrini yazmaktan ziyade kolaya kactigini dusunuyorum. Bu yuzden begenmedim kitabi.
Sadece bir kac sayfasi "yavasla" hakkini vermistir. Son bolumu okumaya deger. Digerleri konuyla alakasi olmayan kopuk kopuk yazilardi veya bildigimiz seylerin tekrari diyebilirim. Yine de begendigim sozleri alinti olarak paylastim.
Ozet olarak: Uzuldum dogrusu. Baya beklentim varmis demek ki bu yazardan. Ya da yayin evi ile alakali. Iyi mi aktarilamadi? Bilemiyorum
Belki diger kitaplari iyidir. Ilerde bir goz atacagim
Begenerek okudum. Anlasilir ve akici sekilde yazilmis. Satranca olan ilgim artti. Ama baya zor gibi. Hatta bir uygulama indirdim oynamak icin lakin ipucu olmadan oynayamadim
Neyse konuma doneyim. Dr.B beyefendiye hayran kaldim. O kadar psikolojik siddetten sonra bir sekilde tutuklu kaldigi yerde hayata tutunmaya calismis. Ve sunu ogrendim. Insan bir seylerden yoksun ise "ac" kaliyor ona. Ve onu buldugunda dort ellerinle sariliyorsun. Kitapta ki ornek gibi:kitaba.
Ilgimi baska ceken unsur ise yazarin intihar etmeden once son kitabiymis. Uzuldum dogrusu.. Nasil bir ruh icerindeydi acaba.
Duygularim cok karisik. Hem ofkeli hem uzuntu icerisindeyim.
Kadinlarin hala baski altinda olmasina mi yoksa dini kullanarak kendi menfaatlerine gore yasanilmasina mi..gunumuzde devam eden ve dur diyemedigimize mi uzuleyim bilemedim.
Ilk baslarda okudugumda baya sinirlenmistim Nana'ya. Kizini defalarca hakaretlerde bulunmasina ragmen kendince korumaya ve sevdigini ogrendim. O da muhtemelen baska turlu sevgi gormemis ki evladina gosterebilsin. Sonradan Nana yi o kadar iyi anladim ve icime oturdu intihari.
Etkilendigim ve duygusallip gozlerimin nemlendigini hissettigim: Meryemin idam edilmesine karar verildigi an. Kadinlar hapishanesinde diger kadinlardan saygi gormesi hosuma gitti. Adalet... ah adalet. Hukuk sistemini erkeklerin kendilerine gore uyarladiklari seriat dedikleri hic objektif degil. Derinden sarsti beni Meryemin durusu ve fekadarligi.
Cok fazla tarihi kitapligimden taliban gibi vs icerikler hosuma gitmedi. Bana gore uzatilmis geldi ama orada ki durumu anlamak icin iyiydi.
Leyla ve Tarigin hikayesi daha cok yer almasini isterdim. Veya Tarigin gozunden yazilmasi. Dilerim Leyla gibi savastan kacip sonra ulkesine donup orayi kalkindirma seruvenini ornek
Son olarak iyi ki Atatürk diyorum..:)
yhh #k
Okur Takip Önerileri
Kitabi genel olarak begenmedim lakin anlatim sekli sade ve iyiydi. Kendime yakin buldugum cumleler vardi.
Terapi niyeti degilde kendimize nasil davranabilecegimiz konusunda ufak tefek tuyolari okumak icin idare eder. Fazla bir sey katmadi bana dogrusu.
Köken hisleri olumsuz dusunceler ile aktif hale getirmek ve bunun yani sira fiziksel "rahatsizliklar" ortaya cikartilmasini tesvik etmek ne kadar dogru olabilir?
Yazarin kendisi de ifade ettigi gibi ataklar olacaktir bazi kullanilan metodlardan.
Bir uzmandan destek almadan cogu onerileri uygun ve saglikli bulmadim. Uzman esliginde yapilirsa bir sozum yok elbette.
..Spoiler..
Tanzimat donemine ait olan Namik Kemal'in okudugum ilk kitabi. Tanzimat'in ne manasina geldigini bilmiyordum. Tarihibilgi.org sitesinden arastirdim ogrenmis oldum.
Sayfalarin ilk baslarinda Camlica hakkinda uzun uzun tasvirleri beni sıkmıstı. Fakat cok ta merak uyandirmisti. Yayin evi ile alakalimiydi yoksa telefondan okudugum icin mi bilmiyorum. Cok fazla yazilim hatalari vardi. O doneme ait yasami guzel bir sekilde aktarmis yazar.
En cok etkilendigim yer:
Ali bey'in annesinin vefatini hic onemsemeyen ve cenazesine gitmeyi bile tenezzul etmeyisi uzucuydu. Hatta bu kisim Albert Camus-Yabanci kitabinda ki annesin cenazesini umursamaz tavirlari animsatti.
En cok anlamli buldugum ALINTI ile sonlandirmak istiyorum:
•"Yusuf kayboldu diye gam çekme! Gün olur döner Ken'an iline. Günün birinde şu huzunlu külube de gülistan olur. Gam çekme."
..Spoiler..
Jonathan siradanliktan cikip yeni seyler ogrenmek istiyordu sadece. Tipki insanlarin komfor disina cikinca korkup pes ettigi gibi o da artik deneyimlerin bosa ciktigini ogrenince birakti. Belkide ailesi destek cikmadigi icindi.
Cok gecikmeden arastirmasina devam eder ve yeni hazlar kesfeder. Bu inanilmaz basarinin getirdigi ozguven ile butunlesir. Ama ne yazik ki bu eylemleri yuzunden Marti dislanir.
Ozet olarak kitap, kimseye aldirmadan
kendi dogrularimizin pesinden gitmemizi ve alisilmislarin disina cikmanin ne kadar iyi oldugunu anlatiyor. Ne kadar onumuze engeller cikartsalarda devam edebilmektedir puf noktasi.
Guzel basit ve ince kitapti. Bana gore hem yetiskinler icin hem kucukler icin okunabilinir.
Sayisalci olmadigim icin cok fazla rakamlardan bahsedilmis ve ara sira sıkıldığım oldu cunki bazi yerleri uzatilmis.
..Spoiler..
Kısa öykülerden oluşan bir kitap. Viyolonsel, Kırlangıçlar ve Kurtarılamayan şaheser bölümleri hoşuma gitti. Özellikle kırlangıçlar düşündürdü beni. Sembolik olarak "farklı" yaşayan insanlara benzettim. Kurtarılamayan şaheser de ise kadının bitmek bilmeyen hırsın verdiği negatif yönlerini okumak etkiledi.
Yazarın akıcı bir uslubu var. O yüzden okurken zorlanmadım.
ALINTI
-Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: 'Dünyada neler gördünüz?' dese herhalde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki...- .
Kitabın içeriği beni çok etkiledi. Özellikle sonlarına doğru üzüldüm ve hala boğazım düğüm düğüm. Ebeveyinler ve eğitimciler için fazlasıyla ders çıkartabilinecek öykü şeklinde konular var.
Şeker portakalının devamı olan diğer kitaplarını da yakında okuyacağım.
ALINTI:
"Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı hüzüntüden payını alan büyük ve hüzünlü kişiler."
3 dakikalik suren bir seslendirme ile baslamak istiyorum. Dinlemek isteyenlere:
youtu.be/0Nm34fIpEQQ
Ara vererek okudum cunku bitmesini istemedim kitabin. Duygularima o kadar iyi tercuman oluyor ve o kadar hissediyorum ki derin dusuncelere dalip gidiyordum. Yazarin Emile( bu kitabini daha once yazmis) isimli kitabini okumaya niyetlenmistim. Cocuk egitimi uzerine dusuncelerini merak ediyordum ki bu kitabin ismi beni daha cok kendine cekti. Kesinlikle okunmasi gereken bir kitap. Yazarin kalemine hayran kaldim.
Yazar gezintileri(yuruyusleri) sırasında gördüklerini, yaşadıklarını ve hislerini aktariyor bizlere. 10 gezintilerinin farkli farkli konular isleniyor. Bir nevi "dusunce biyografisi" olarakta gorebiliriz.
Baş karakter olan kendisine psikolojik olarak bakarsak bir cok tani konulabilinir bence. Yasadigi ruhsal buhranlar ve cevresine karsi duydugu nefret ofke ve guvensizlik. Hayat felsefesini surekli analiz ederek dusunceleri ile karmasık istekleri devam etmekteydi. Donem donem duzelip kendi yasadiklarina oz elestiri yapmasi baya ogretici ve cesur buldum. Toplumun ona tuzak kurdugunu dusunup iyice paranoya belirtilerini harfi harfiyen herseyi muthis sekilde betimlemis Rousseau.
Zaten hepimizin varolussal sorunlari yokmudur? Icsellestirdigimiz (ve dine bagli) aliskanliklarimizi? Degisimden, yani komfor alanimizdan cikinca ve ölüm korkusu insanlari dusunceden dusunceye sokan degilmidir? Belki de bu kitap bir uyanistir. Bazi seyleri sorgalamadan yasamak bos yasamak demektir bence.
Cengiz Aytmatov'un okudugum ilk kitabi. Konusu guzel ve anlamliydi fakat kitabin yarisina kadar geldikten sonra biraz sıkılmaya basladim. Bazi konular cok fazla uzatilmis ve tekrara dusulmus bence. Once ki sayfalarda ki tadi alamadim. Oysa bir cok sozlerinin altini cizerek alıntı olarak almistim. Ilerleyen sayfalarda tekrardan kendisini toparladi.
Savas hakkinda yazilanlar beni o kadar duygulandirdi. (Hele Maysalbek'in annesine yazdigi mektup) ki bogazim dugumlendi. Gozlerim yasardi. Kelimeler iyi secilmis.
Butun olarak degerlendireceksem guzel kitapti.
Cok genis kapsamli konulari ele alan bir kitap ama faydali bilgiler iceriyor. Insani dusunduren cinsten. Bir solukta bitiremedim ve arasina baska kitaplarda sıkıştırdım. 5 bolumden olusuyor kitap. Hangi bolumu merak ettiysem ilk ordan okumaya basladim.
Kitabin ismi ve icerigi ile cok fazla bagdastiramadim. Yuval amacindan sapmis gibi geldi bana. Daha cok ateizm propagandasi yaptigini dusunuyorum. Elestirdigi konulardan ( cesitli dinleri, tek tanriligi ve komunizm) yola cikarak bunu dusundum.
Sosyal medya olsun, televizyon olsun. Bilinc altimiza iyi giriyorlar. Belki de buna yine biz kendimiz izin veriyoruz.. fakat algoritmayı iyi yönde kullanılırsa eğer çok güzel şeylere imza atılabilir. Ornegin hastalıklara karşı. Ve teknoloji ile donatilmis arabalara ( kazalari onlemek icin).
Bireysellik caginda artik insanlar kendi kendilerini "yaratiyorlar". Bu kismi beni baya etkiledi ve urkuttu diyebilirim. Kim bilir belki de bu cagi/yillarimizi ozleyecegiz.
Bu tarz konulara merakliysaniz firsat buldukca okumanizi tavsiye ederim.
Konusu ağır olan kitaplardan sonra böyle hafif bir kitap okumak gerçekten çok iyi geldi bana. 3 serisi olan birinci kitabini okudum.
Asperger sendromu, bir otizmin bir çeşidi olarak biliniyor. Öncelikle asperger nedir, onu anlatmaya çalışacağım bildiğim kadarıyla. Inanilmaz zekilerdir. Beyin fonksiyonlari farkli calisiyor ve cok pozitif yönleri vardır. Sosyalledmekte sorun yasarlar. Ama bu demek degildir ki asperge sendromun vardir. Kesinlikle bir uzman tarafindan teshisi konulmasi lazim!!!
Gelelim kitabin konusuna: Don Tillman universitede bir ogretmen. Sosyal cevresi cok az oldugu kiz arkadasi bulmakta zorlanir. Bunun icin cok ugraslar ve cabalar sarfeder. Beklenmedik anda Rosie ile karsilasir. Rosie biolojik babasini aramak icin Don ile is birligi yaparlar ve bu esnada gelisen maceralar komedi seklinde yazilmistir. Don farketmeden aslinda kizdan hoslanmistir.
Ben kitabi begendim. Asperger olan birinin dunyasindan yazilmasi cok iyi fikir. Farkindalik olusturmak adina iyi dusunulmus. Ve oyle kisilerin nasil dusunduklerini/ hal ve hareketlerini empati kurarak daha iyi anlamama yardimci oldu. Guldugum kadar sonlarina dogru kitabin baya duygulandim.
·
Puan vermedi
..Spoiler..
Jonathan siradanliktan cikip yeni seyler ogrenmek istiyordu sadece. Tipki insanlarin komfor disina cikinca korkup pes ettigi gibi o da artik deneyimlerin bosa ciktigini ogrenince birakti. Belkide ailesi destek cikmadigi icindi.
Cok gecikmeden arastirmasina devam eder ve yeni hazlar kesfeder. Bu inanilmaz basarinin getirdigi ozguven ile butunlesir. Ama ne yazik ki bu eylemleri yuzunden Marti dislanir.
Ozet olarak kitap, kimseye aldirmadan
kendi dogrularimizin pesinden gitmemizi ve alisilmislarin disina cikmanin ne kadar iyi oldugunu anlatiyor. Ne kadar onumuze engeller cikartsalarda devam edebilmektedir puf noktasi.
Guzel basit ve ince kitapti. Bana gore hem yetiskinler icin hem kucukler icin okunabilinir.
Sayisalci olmadigim icin cok fazla rakamlardan bahsedilmis ve ara sira sıkıldığım oldu cunki bazi yerleri uzatilmis.
O kadar ovuldugu icin baya bir merak ediyordum ve buyuk bir heyecanla satirlarini okumaya basladim ama nasil basladim. Hayal kirikligi benim icin. Belkide cok abartili buldum kadinin yasadigi ruh halini. Ya da gec saatlerde okudugum icin sevmedim cok fazla. Bilemedim.
Yinede herkes ovdugu icin devam ettim okumaya. Iki saat icinde bitirebilecegiz bir kitap. Lakin bana gore degildi. Belki diger kitaplari ilgimi ceker.
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022225,9bin okunma
Kitaba devam edip etmemekle kararsız kalmıştım, çünkü ilk başlardaki konular çok fazla uzatılmıştı. Gereksiz buldum bunu ve bazen birkaç sayfaya atlamak zorunda kaldım. Sonradan baya baya begendim.
Ticaret uğruna insanların nasıl sömürüldüğünü yazar çok güzel anlatmış ve betimlemeler harikaydı güzel çeviri yapılmış. Joad's ailesi ile birlikte sanki ben de yola cikmistim. Yol boyunca yasadiklari zorluklari hissettim. Ozellikle son sayfalara dogru beni cok etkilemistir.
Ve maalesef hala ekonomik bakimindan cok fazla degisiklik gormuyorum. 2019 yilindayiz lakin aç olan insanlarimiz fazlasiyla varlar. Yardim fonlarindan yararlanmak icin belirli kurallar var. Yani yine faydalanamiyor kimse. Bu Turkiye de olsun yurtdisin da da olsun ayni. Uzucu durum. Sosyal insanlariz ve o yuzden birbirimize zor zamanimiz da yardimlasmanin ne kadar onemli oldugunu tekrar hatirlamis oldu kitap.
Fahrenheit kitabindan bu kadar cok begenecegimi ve etkilenecegimi tahmin etmiyordum. Muhtesem sekilde anlamli. Son sayfalarina dogru fazla uzatilmis olsada guzeldi.
Yazar 2012 yilinda vefat etmis ve bu sozleri hala bir insanda etki olusturmasi ve duygularimiza dokunmasi muazzam bir duygu.
Insanlari teknolojiye itip hayati sorgulamaktan/dusunmekten uzak tutmaya calisilan bir toplum hale getiriyorlar. Sozde insanlarin huzuru ve mutlulugu icin kitaplari yakan itfaiyeciler olusturmuslar. Gunumuzde de hala sembolik sekilde devam etmiyor mu sanki bu durum?
Daha once bu tarz kitap okumamistim. Artik buna benzer kitaplari daha cok okumayi hedefliyorum. 1950 yillarinda yazilmasina ragmen zerre degisiklik goremiyorum. Yil 2019 ve aynen yazildigi gibi hala ayni durumdayiz. Isin tuhaf kismi bu teknoloji "aliskanligimiza" dur diyemiyoruz. Elbette iyi yonleri var. Lakin her zaman dedigim gibi DENGE onemli. Kendimize ve ozgur dusuncelerimize sahip cikalim.
!!SPOILER!!
Cok degil.
Kitabin konusu: Raçinski universitede ders veren profesordur ve köy okuluna öğretmen olarak atanmak üzere vermiş olduğu dilekçeyi herkes tarafindan sacma bulunuyor ve anlam veremiyorlar. Hatta koyluler tarafindan suphe ile bakiliyordu ogretmene. Neden geldi, amaci ne diye akillarinda soru isareti kalmisti. Oysa ogretmenin amaci cocuklari kesfedilmemis yetenekleri ortaya cikartmak. Duzeni tekrar insaa etmek. İşte gerçek amacı hiçbir kimse tarafından tam olarak anlaşılamayan, ancak ideallerine güçlü bir inançla bağlı olan Raçinski bu sartlarda 10 senedir ders vermeye basladi ogrencilere. (Egitim esnasinda bir cok cocugun yetenekleri bosa cikmamistir. Ve yuksek yerlerden mezun olmuslardir. Fakat sonu kotu bitti. Beklemiyordum, cok uzuldum. Baya etkiledim cunku gercek yasanmis bir hikaye.)
Bu uzun surecte yasanan zorluklari /eglencelerini ve nasil ders verilmesi gerektigini anlatan muazzam bir kitap.
Hangi sebeplerden dolayi ulke olarak gelisemediklerini harika ifade etmis yazar.
Ben cok etkilendim ve duygulandim. O derece begenerek kitabi okudum. Kesinlikle okuyun ve okutun.
Egitim sistemi her ulkede degiskenlik gostersede hala eksiklikler var. Gunumuzde ki egitim ve insanlara verilen deger yazarin yazdigi donemden hic farki yok. Bu demek oluyor ki daha cok farkindalik olusturmamiz gerekiyor. Yillardir sordugumuz soru:" Nasil olacak bu peki?" Yanit bulmak zor. Maalesef is birligi ile dusunup ortak kararlar alamiyoruz.
Emek veren ve islerini cani gonulden yapan ogretmenlere ve diger degerli iscilerimize saygimlarimi sunuyorum.
Gülse Birsel, bazen denk geldigim kisa kisa yazilarina hayranlik duydugum biri. Zekasi ile ele aldigi bir cok farkli konularda ki elestirilerini espirileri ile dile getirmesi akillica.
Cerezlik niyetine okunabilinir. Okumasanizda bir sey kayp etmezsiniz
Kogus denilince hapishaneler aklima geliyor. Bu kitabin konusu bu yonden sanmistim ama degil. Gerci benzerlikler olsada degilmis. Hastaligi ile cebellesen ve agrinin verdigi izdirabi harika bir sekilde betimlemis ki yazar. Iliklerime kadar hissettim.
Kitabi okurken eski Turkce kelimeler cok fazla kullanildigi icn okumakta zorlandim. Bir yandan bu baya hosuma gitti, cunku hayatimda duymadigim okumadigim kelimelerle karsilastim. Sozlukten arastirdim. Sayfalarin sonuna dogru zaten kelimeleri acikliyorlarmis. Olsun, bu sekilde ben keyif aldim. Neye emek verirsek daha cok hafizamizda kalir.
Turk edebiyatina biraz daha fazla agirlik vermem gerekiyor. Diger kitaplarinida okumaya calisacagim.
Kisa bir oykuden olusan bir kitap. Konusuna bakarsak anlamliydi fakat "Wow harika" demedim acikcasi. Agir kitaplardan sonra cerezlik niyetine okunabilinir.
Yazar bas karakteri o kadar guzel ama cok detaya girmeden donusumunu betimlemis. Ve ben böceklerden (orumceklerden vs) biraz tirsarim. Onyargili yaklasmistim bu yuzden, ama cok ince detaylar vermedigi icin memnun kaldim.
Bu metaforu ben psikolojik ve fizyolojik yasadigi zorunluluklari oldugunu dusunuyorum.
Gregor'un kiz kardesinden cok umutluydum ama yanildigimi gordum. Oysa abisi onu koruyup kollayan ve dusunen kisiydi. Gregor, ne babasindan ne annesinden zor zamaninda destek gormedi maalesef. Ya da nasil destek olacaklarindan emin degillerdi. Baya uzuldum ve duygulandim.
Sonunu aceleye getirdi galiba Franz. Onun disinda butunsel olarak kitap harikaydi. Dusunduren bir kitap oldu benim icin. Hala da etkisi altindayim. Bu etkinin daha surecegi kesin.
Kitabin isminden dolayi, gulebilecegim komedi tarzi sanmistim. Isini dogru duzgun yapmayan memurlara ve sozde egitimcilere baya elestirilerde bulunmus. Zor kelimeler yoktu. Sade bir anlatimi var yazain. Ilk sayfasini okur okumaz cok samimi buldum. Lakin bazi kisimlarinda sıkılmıs olabilirim.
Önsöz de bahsettigi gibi kisisel gelisim kitabi degil, toplumsal gelismek icin yazdigini belirtmis. Kitapta ülkeye nasıl katkıda bulunulur, daha nasil iyi yasanilir hale gelinir, farkli kisilerin hikayelerini ele almis. Ozellikle rahmetli Mustafa amca ve beş kardeşin ilkokul mezunu işçi babası beni cok etkiledi . Herkesin ornek almasi gerekir.
Icimdeki girisimciligi uyandirdi, heyecanlandim, acaba ben nasil katkida bulunabilirim. Bulunuyormuyum yeterince? Insana bir seyler katabiliyorsa, yuregimize dokunabiliniyorsa tamamdir.
Incelememi bu alinti ile kapatmak istiyorum:
"..bugün yaşadığımız sorunları bilmeyen var mı? Adım atıyor musunuz, atmıyor musunuz; tüm fark burada."
Süpermen Türk Olsaydı Pelerinini Annesi BağlardıAhmet Şerif İzgören · Elma Yayınevi · 20195,2bin okunma
Ilk sayfalari gayet hosuma gitmisti. Surukleyici idi. Ta ki yasli kadinin kendi hikayesini anlatana kadar. Bir an ellere olan tutkunlugunu anlatinca uzun uzun. Baydi resmen beni.
Yazar, kadinin karmasik duygularini guzel tasvirlemis. Bir insan nasil bir bosluga dusunce nelere sarilip avundugunu, ve bu kontrolsuz davranislarin nelere yol acacagini okurlara anlasilir sekilde betimlemis. Bu yonunu begeniyorum Stefan Zweig'in. Fakat okuyupta bana bir seyler kattigini soyleyemem
Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört SaatStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020127,6bin okunma
Mehtap Kayaoglu ve kardesi ile bir TV programinda gormustum. Keyifle sohbetlerini dinlerdim. Izleyicilerden sorular gelir ve yanitlardi. Haliyle kitaplarini merak ediyordum.
Yillar once okudugum ve akici dili ile begendigim bir kitaptir. Kisisel gelisim tarzi degilde daha cok soru-cevap, sohbet tadinda yazmis Mehtap hanimcim.
Spoiler (azicik)
Stefan Zweig'in ucuncu kitabini okuduktan sonra nihayet bir kitabini begendim. Bu kitabi kendime cok yakin hissettim. Salomonsohn'un ailesinin gosterdigi ilgisizlik ve hastaligi yuzunden
yavas yavas ilerleyen yureginde ki ölümü (depresyonuna) taniklik ettim.
Vucutta ki agri insan da negatif dusunceler olusturdugunu hepimiz biliriz. Veya tam tersi. Bu iki unsur birbirini tetikler. Kitapta ki bas karakter de bunu goruyoruz. Once safrakesesi sancilarini cekip, kizi hakkinda bir suru onyargi ve ofke yaklasimlarini. Daha sonra kendisi hakkinda olumsuz dusunceleri. Tum aile hayatini sorgulamaya baslar. Yasli adam bunlara yakinirken agrilar fazlalasiyordu.
Bizler de boyle degilmiyiz? Bir yerimiz agridinda:" neden basima bunlar geliyor, cok sanssizim" gibi cumleler kurariz. Agrinin daha cok arttigini goruyoruz.
Velhasil efendim, kitaptan ogrendigim: Once kendimize deger verelim. Ancak bu sekilde yakin cevremizdekilere faydamiz olabilir.
!!Spoiler!!
Daha önce aynı yazardan diğer kitabini: Ideal öğretmen beğenerek okumuştum ve Mustafa Kemal Atatürk'un önerdiği bu kitabi çok merak ediyordum. Neden önerdi gençlere diye düşünüp duruyordum. ( Buna dair fikirlerimide biraz aktarmak isterim.) Okumamak olmazdı. Kesin hayatıma ve fikirlerime birşeyler katar diye başladım okumaya. Ve öyle de oldu. Fazlasıyla (not) alıntı aldığım doğrudur
Kitabı özetlemek gerekiyorsa: Aydınların öncülüğünde doktoruyla, öğretmeniyle, din adamları ve köylüsüyle ortak bir hedef doğrultusunda ülkenin ve yeni kuşakların geleceği için tek bir vücut olup birlik ve beraberlik içinde çalışması neticesinde müreffeh bir toplum ve gelecek yaratmalarına şahit olabileceğiniz akıcı bir kitap .
Rus yazar Grigory Petrov’un sıklıkla çıktığı Finlandiya seyahatlerindeki notlarından oluşan okunası bir eser...
Atatürk'un neden Beyaz zambaklar ülkesinde önerdiğine dair acizane fikirlerim:
• Yoktan var olan bir ülkeden bahsediyor Grigory Petrov. Herşeyin yeniden inşaa etmekten nasıl kalkındıklarına ve planlamasına kadar detaylarini vermiş. Bizim için örnek olmasını istemiş olabilir.
• Halk okulu-kışla bölümü ile alakalı olabilir diye tahmin ediyorum. Subaylar, askerleri nasıl yetiştirilmeli konusunda bir sürü fikirler sunulmuş.
Kitabın diğer bölümleride harika şekilde devam ediyor. Ceşitli konulara yer verilmiş. Faydali bilgiler bulunuyor.
Ülkenin nasıl sağlıklı bir kalkınma ve uygarlığa kavuşması için neler yapılmalı? Bir devlet, aile/insan nasıl eğitilmeli? Ya da tam tersi nasıl olmamalı? Buna benzer bir sürü soruların cevapları kitapta mevcut. Siz de merak ediyorsanız okumanızı tavsiye ediyorum.
Irvin Yalomun kalemine hayranım. Özellikle insanlarla iletişimini yıllar geçtikçe kendisinin has şeyler kattığı hoşuma gidiyor. Bu kitabı yazarken yaklaşık seksen yaşında. Işine bu yaşta sarılması beni çok etkiliyor.
Insan psikolojisine hep merak sarmışımdır. Psikologlarin veya bu branşta çalışanları ve danışanların hikayeleri merak etmişimdir.
Psikoloji'ye ilginiz varsa okumanızı öneririyorum.
