Bi ser venebim nebînim şopa Mem
Nebînim di tariyê de wê Roja Zer
Ew kokel bim ew birc ew dukezî
Bi Zîn li pey Mem
Eynî wiha siwar liBozê Rewan
Ji mij û moranê wê de kuştin e
Kuştin e bi bêdengî bi şahî
Û deqa reş e rûyê reş e lisînga dîrokê êdî
Ew dîroka nayê zanîn ji wê Niviştê pêde
Lê hetikîm ez hetikîm
Dema li nîvê çolê sekinîm
Û min bi nav kirin hezar rewşên te
Hezar navên te bi lêv kirin bêfedî
Mixabin min tu nedî bi çolê
Min tu nedî mîna xewnê mîna Mecnûn
Û li ber derya tîbûnê
Min li xwe nihêrî di ewrên nimandî re
Û min tu dîtî
Li wir li ber serê wê hejîrê
Weke xunaveke fetisî
Ger tu jê bikî striyan
Yek bi yek ji laşê gulan
Wê xwîn bibe yek bi yek
Dewsa wan striyan
Ku wek biharek bihesibînî
Dewsa wan striyan
Wê deverek xwîn bibe
eskide bir gün, şurdan burdan konuştuklarımızı hatırlıyorum
güneşten ve dönencelerden ve kıyılara giden kimselerden
yaz olsa neyse. kar soluk bir gülüşün kefenini yırtıyor
ve durgun bir suya dönüşmüş bir akşam beni kıskandırıyor
eskimekten yassılmış bir tepenin hüznüyle hüzünleniveriyorum
ki ellerimiz bu sırada hayatı ve ölümü andırıyor
suyun akışı, kıyının ve sevincimin akışı nereye varıyor
şimdi üstümüzden geçip ötelere giden bu kuşların adı ne
sonra kuşların ve her şeyin ve aşkın adını kim veriyor
kimdir nerdedir var mıdır bütün bunların usta yazıcısı
biliyor musun gitgide yaralanıyoruz şurdan burdan
biliyor musun şimdi eskide, çok eskide o dinlence yüzüyle
dedemin en büyük haminnesi, ağır ağır saçlarını tarıyor.
Kürtler bir batılı tarafından yapılan en sınırlı en sıradan çalışmayı bile göklere çıkarırken, kendi Kürt kardeşlerinin önde gelen eserlerini herkesten önce kötüleyip küçümseme önceliği kimseye kaptırmamışlardır."