Altyapısal güç ya da dengeler meselesi ilk defa Michael Mann tarafından 1984 yılında kullanılmıştır. Mann teorisinde iki çeşit devletten bahseder, ilki altyapısal gücünü geliştirmiş, daha az görünen devlettir. Diğeri ise altyapısal gücünü geliştirememiş, bu nedenle varlığını despotik şekilde halkına hatırlatmak zorunda kalan devlettir. Altyapısal güçlerin ne olduğu ve ne işe yaradığına gelince, altyapısal güçler halkın doğrudan farkına varmadığı, devletin tebaasını kontrol etmek için faydalandığı araçlardır. Bunların içinde okullar, hastaneler, gazeteler, nüfus kayıtları, doğum ve ölüm oranlarının kaydının tutulması ya da bunlara benzer devletlere işe yarar bilgi sağlayan hemen hemen her güç dahildir. Altyapısal olarak gelişmiş ya da gelişmekte olan devletler, topluma dayatma, zorlama ya da cezalandırma gibi uygulamalarla yaklaşmazlar; buna ihtiyaç duymazlar. Hatta genellikle, devletin gücü ve varlığı halka fazla hissettirilmez. Ancak geliştirdiği altyapısal değerler sayesinde bu tip devletler toplumu takip ve manipüle edebilmektedir. Mann'ın despotik devlet dediği, otoriter devlet ise altyapı yetersizlikleri nedeniyle temas kuramadığı için halkını sıkı takip etmek zorunda kalan devlettir. Gücünü ve varlığını hatırlatmak için sıkı yaptırımlar uygular.