Bir insana bir insan herhâlde yeterdi. Fakat o da olmayınca? Her şeyin bir hayal, aldatıcı bir rüya, tam bir vehim olduğu meydana çıkınca ne yapılabilirdi? Bu sefer inanmak ve ümit etmek kabiliyetini ben kaybetmiştim. İçimde insanlara karşı öyle bir itimatsızlık, öyle bir acılık peyda olmuştu ki, bundan zaman zaman kendim de korkuyordum. Kim olursa olsun, temasa geldiğim herkesi düşman, hiç değilse muzır bir mahluk telakki ediyordum. Seneler geçtikçe bu his kuvvetini kaybedeceğine şiddetlendi. İnsanlara karşı duyduğum şüphe, kin derecesine çıktı. Bana yaklaşmak isteyenlerden kaçtım. Kendime en yakın bulduğum veya bulacağımı zannettiğim insanlardan en çok korkuyordum. “O bile böyle yaptıktan sonra!..” diyordum… Ne yapmıştı, bu malum değildi ve asıl bunun için muhayyilem en fena ihtimaller üzerinde duruyor ve en ağır hükümleri veriyordu.
sevmek.. bilmiyoruz abi hiçkimse bilmiyo ders şeklinde de okutularak öğretilesi bir şey de değil. esnaf ince iş esnafları gibi bakacaksın göreceksin sezginde dahil olacak öyle anca belki öğrenirsin
Ah, Nastenka! Sonuçta başka insanlara, sırf bizimle yaşadıkları için bile olsa müteşekkiriz. Ben size benimle buluştuğunuz için, ömrüm boyunca sizi hatırlayacağım için müteşekkirim!
Yazdıklarımı toplayıp tekrar inceledim.Şimdi yapayalnızım. Sonbahar geliyor , yapraklar sararıyor. Bu kasvetli küçük şehirde bir sonraki adımımı planlamak yerine , izleri henüz silinmiş duyguların ,taze hatıraların , yakın zamanda beni içine çekip girdabında döndürdükten sonra bir yerlere fırlatıp atan hortumun etkisi altında oturuyorum. Bazen yine o girdaba kapılacağımı , hortumun yaklaştığını , yanımdan geçerken beni içine çekeceğini , düzen ve ölçü duygularımı kaybedip yine dönmeye , dönmeye , dönmeye başlayacağımı sanıyorum. . .
keşke sadece söyleyecek kimsemiz olmadığından yakınsaydık, o zaman Blogger vs olurduk. oysa şimdi söyleyecek hişbişyimiz yok. içimizi kazımışlarda bomboş kalmışız gibi
Berîvan
@brvnyasa
·
19 January 2021 22:51
Yalnız söyleyebilsem...
Bir kişiye olsun içimdekileri dökebilsem...
Bunu sahiden istesem bile artık böyle bir insan bulmama imkân yok...
Bende arayacak hal kalmadı...
,,, Hiç olmazsa kaçmazdın. Hiç olmazsa dinlerdin. Kim olursan ol. Dünyada kendisi için hiçbir şeyi olmayan bir insanın bile başkalarına yardım edecek bir şeyi vardır. Hiç olmazsa bir tek sözü...,,,
Bazı şeylerin bizde eksik olduğunu çok sık duyumsuyoruz, eksikliğini duyduğumuz şey de çoğunlukla bir başkasında varmış gibi geliyor bize, sahip olduklarımızın yanı sıra yüceltilen bir parça gönül huzurunu bile ona layık görüyoruz.