Oğuz Aral rahmetliyle resim öğretmenimin yönlendirmesiyle Lise 1'de tanıştım. Koltuğumun altındaki dosyayla, Çankırı'dan gelip Cağaloğlu yokuşunu teyzemle tırmanırken; geri dönmeyi düşündüm bir an...
Odasına girdiğimizde çok sıcak karşıladı. Anadolu'nun küçük bir kentinden gelmiş olmamın da bunda payı vardı.
Bana neler getirdin? deyince, heyecanla dosyamı önüne koydum.
Çok sert filan diye anlatılan rahmetli, gülümsedi. Şu dört karikatürünü yayınlayacağım. Diğerlerini 1 hafta içinde tekrar çizmeni istiyorum diye tek tek notlar aldırdı.
Şimdi muhasebeye in, şu yazdığım notu ver, paranı al deyince ne diyeceğimi bilemedim.
Amatör bir çizere kıymet vermek, emeğinin bedelini ödemek, onu profesyonel adayı olarak görmek ve onu yüreklendirmekti...
Allah rahmet eylesin.
Lise yıllarında tanıma bahtiyarlığına eriştiğim büyük usta,70'li yıllarda Milliyet Gazetesinin pazar ekine çizdiği karikatürlerle çok popülerdi...
Siyah beyaz karikatürlerin gördüğü ilgiye rağmen , o hep renkli çalıştı.
Siyasi karikatürlerinin bir kısmını Siyaset Arenası adlı kitapta toplayan Bedri Koraman, İtalya Marostica, Yugoslavya Üsküp'te ve Saraybosna'da özel ödüller kazandı. Türkiye Spor Yazarları Derneği'nin Spor karikatürleri Yarışması'nda birincilik ve ikincilik ödülleri aldı,[3] ayrıca ortak sergi ve albümlere katıldı. 1986'da merkezi Brezilya'da bulunan Internacional dos Jornalistas adlı basın kuruluşuna onur üyesi seçildi. Karikatürcüler Derneği Genel Başkanlığı yaptı.
