İnsanız; çoçukluğumuzdan itibaren hayatın bir çok yüzüyle karşılaştık, sevdalandık, yeri geldik bu sevda ağladık, yeri geldi güldük. Bana sorsalar kader dediğin nedir? Derim ki hayatımda daha ne göreceğim dediğinde görmediğin, yaşamadığın olayları görüp yaşamakmış. Hep hayal kurarız, bende kurdum şimdi bu hayaller, için farkında olmadan kaderin beni hazırladığını farkettim. Empati kurmayı da bu süreçte öğrendim. Hayatımızın nasıl bir aldanmışlık olduğunu, gözümüzün önündeki gerçeklere gözümüzü kapattığımızı farkettim. Onsuz yaşanmaz, onsuz yapılmaz dediğim her şeyin onlar olmadan da yapıldığını gördüm. Çevremizde kalbi güzel olan insanların var olduğunu ve bu insanların ben şehirdeyken nasıl bu zorluklarla yaşadığını görünce şaşırırdım. Şimdi onları daha iyi anlıyorum. Çünkü her insan kaldırabileceği yükü sırtlanırmış. Mutlu olmak için hiçbir şeye sahip olmamız gerekmediğini anladım. Hayat bir kitaptır, herkes bu kitaptan farklı düşünceler çıkarabilir, farklı anlamlar yükleyebilir.