Mümtaz sönmez
@Kafkasizdava
Hürriyet, ebedi gençliğimdir!
Umut olun çocuklar, umutsuz yarınlara!
Türkçe Öğretmeni
Makü
Ereğli/Konya
28 okur puanı
Şubat 2023 tarihinde katıldı
Nereye koyar insan onca birikeni? Bir evden taşınmak, bir şehri terketmek...
Belki bugün belki yarın ama mutlaka bir gün..
Her kapı sesinde gitmek kokan gözlerim
çok kalmam yanınızda.
İçi uzak yollarla doldurulmuş bir vazo çünkü diğer yanım.
Anlatmıyorum çünkü zamanımın azaldığını biliyorum.
"Bakma öyle yüzüme
Bul beni, ben gitmeden!"
Okur Takip Önerileri
Tozludur saçlarım, saçlarımdan
devrilmiş sarayların dumanları savrulur
yüzüm yanıktır
yüreğime bir karanfil sokuludur
ve partizanca darbelerin dünyaya ilen şavkı
benim göğsüme göğsüme vurup durur.
“Bunun mutlu olmakla ilgisi yok. Ben sadece her günü atlatmaya çalışıyorum. Zaten devam eden mutluluğa inanıyor muyum? Bilmiyorum. Bütün o filmlerde, gördüğün yaşama ayak uydurabilmiş insanların var olduğunu sanmıyorum..”
Altı üstü hislerimizin en depresif tonuna inanmış yapayalnız bir çoğunluğuz. Düşler bile kurgu, abartmak lüzumsuz. Yaşayalım bitsin. Eksik, fazla, yarım, yalın... Yaşayalım bitsin.
(M.S)
Bir gün bir kadın yaşamayı unutmuş.
Bunu fark ettiğinde gidip kendini doğurmuş.
“Al yalnızlığını gel!
Korkma, sıkılmayız.
Senin yalnızlığın benim yalnızlığımla konuşur,
Biz ikimiz susarız.”
Yaşamak uzun bir hastalıktır.
Hayatı basitlikler üstüne kuran ben,
kalmak istediğimde kaldım; gitmek istediğimde gittim. Berraklığını yitiren gözlerim bulandıkça, netliğini kaybediyor süregelen yaşam macerası.