Karahindiba
...
.
.. tozu kalkmasın diye ruhumun hafifçe ıslatıyordum kirpiklerimi o kadar.
O da martılara gevrek niyetine.
Senin hayata bağlanan bir yanın vardı.
Benimse sana doğru uzanıp akan kollarım.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?
youtu.be/9gKL_GQ0VkY
"Ruhlarımız arkadan yetişiyor hayata yere düşürdüğümüz ukdeleri toplaya toplaya.. Bir ruhun gözle görünür en dokunakli halidir saydam eliyle bir ümidi kavraması."