Kendimi çok yalnız hissediyorum, gecenin 1 i konuşacak kimse yok kavgalardayim şerlerde huzur diye uzandigim yataklarda duvarla koyun koyunayim yok hani Gülecek birisi bana sonra neden asik süratli diyorlar
Psikolojim fena biçimde bozulmaya başladı tahammül seviyem sıfıra iniyor kötü enerji mi bilmiyorum ama insanlar bana çok katı yaklaşıyor üst perdeden bakıyor imtihan mi bilmiyorum ama zorluyor artık bazen arkamdan gülüp pisir pisir konuşmalarını duyuyorum bakincada burdan git curuyorsun burda diyorlar neden öyle diyorlar anlamıyorum aileme kötü ithamlar ediuirum yoksa tanrının küçük hesaplaşmalarina mi kurban gidiyorum bilmiyorum