Yolun gittiği yere kadar gözlerimi kapıyorum.
Akışındayım zamanın
Hadi beni su sanıp da iç
Boğazında, boynunda
Atıp duruyor saat
Hatta daha da aşağı..
Akıp gidiyor hayat.
Düşündüm
Ve anladım ki
Mutluluk bin taneli bir nardır
Kimin eksiği ne ise
Tanımı odur mutluluğun
Huzurmuş, sadakatmiş
Hepsi bir yana
Eksik bir parçayı doldurmaktır.
Yanılsamadır bir nevi
Çünkü eksiklik
Çağın, zihniyetin ürünüdür.
Düşünüyorum hala
Düşünebiliyorken.
Kimse bilmez
Ne çok cümle gizli
Sadece
Düşünüyorum kelimesinin içinde
On bir harf
Beni asal sayılara bölen gece
İnsan, insan ve on bir kere
Kimse bilmez.
Bilmezdim dünyaya geldiğim ilk anlarda
İstemsizce açılıp kapanan, incecik parmaklarımın
Yüzünde kavisli çizgilerle ilerlerken
İlk nefese yakın
Yırtıcı bir heyecanı tattıracağını.
Ben şiirden anlamam
Sesim de pek gitmez okumaya
Şarkı söylemek, hayır hayır
O hiç olmaz.
Konuşuyorum, ancak ağaçlarla
Sokak lambasıyla
Hatta böceklerle bile
Iykk
İşte sınırları çizdim
Hayat bildiği gibi gelsin.
Düşündüm durdum
Durdum ve düşündüm
Koydum elimi çeneme
Poziysonumu aldım.
İşte çiziyorum resmini
Özlemin
Bu dünyada
Yaşamın taa başından bu yana
Şuanda
Düşümde
İnsan gülüşü