Kepilleus
@Kepilleus
1613 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sevgi Çiçeği
Kuştan korkar kuş kalbi
Pamuk kadar hafif,
Gülüşü
Bir o kadar beyaz.
Dünya işte yaşam dolu
Ne desem az ,
Ne desem eksik.
On bir harf
Beni asal sayılara bölen gece
İnsan, insan ve on bir kere
Kimse bilmez.
Bir kez daha inancımın yıkıldığı yer
Benim payıma düşenden dolayı
Teşekkürler Tanrım
Hemen herkesin seni bir şeylere
Ortak ettiği çağ
Haberin olsa da susuyorsun
Ortakların çok tehlikeli
Okur Takip Önerileri
Sana sahip olan düşünceyi bilmek isterim demişti Niçe, bense kendime şöyle diyorum, onların senin düşüncelerini şekillendirmesine izin verme. Seni kendilerine benzetmelerine izin verme.
Ve insan Tanrısına dedi ki beni dosdoğru yolundan ayırma!
Doğru ve yanlışın ayrımına varamayan, kendi ayakları üzerinde duramayıp bilmem kimin tanıdığı ile makam ve mevkileri işgal eden ahlaksızlar. Üstüne utanmadan namaz kılan ve yaptığı ibadetleri gösterişe dökenler...
İdrak etme yetisini yitirmiş sömürülmeyi yaşam şekli haline getirmiş, insani değerlere yozlaşmış, sözde ibadetine haram, iftira, yalan bulaştırmış kölemenler...
Bellerinde silah ellerinde tesbih "Kurtlarla Birlikte Koşan Adamlar" ilkelliğin hüküm sürdüğü zamanlara öykünürken kendi öz benlikleri haricinde bilmediği her şeye millileşen güdü-lesi-siciler...
Sözde hesap gününü iple çekip, kula kulluk ederek adaletsizliği görmezden gelen riyakarlar...
Böyle bir hikaye girişi yapacaktım da, 
İnsanlığımı Yitirirken'den önce, daha fazla yitirmeden...
Bugün milliyetçilik denilen şey tanıdıklar zincirinin boşta kalan en büyük halkası, kendilerinden aşağıda el verecekleri hiç kimseleri yok. Onlar adaletsiz döngü içerisinde-bilinçdışı olarak en üst basamaktaki seçkinlerin yaşam alanını korumakla mükellefler.
İçerisinden bilginin, düşüncenin çekildiği her ilke, ilkesizliğin baş tacı oluyor. Samimiyetlerinden şüphesiz, hatta ve hatta kimi ölüm yolcu ve yücelticileri, kimsesizliğin, ağrılı acısının kökenini idrak edememektedirler.
Kısır döngüdeki insan, kendini tükekiyor. Kafesin içerisindeki çarkta dönen fare muhtemelen kendi eylemselliğini, kutsi odak noktalarından biri olarak görüyor. Oysa ne büyük acılar birikiyor geleceğe yönelik.
İçinden çıkamadığımız hal, öfke ve hayalkırıklığı barındırıyor. Gittiçe dibe, daha derine battıgımız hissi anlamı ağırlaştırıyor.
İnsan insanlığından uzaklaşmakta, bozulan şeyler var. Bozulan şeyler çok, ancak ve ancak buna ve her şeye rağmen ümit edeceğiz.
Bir tür son olarak gördüğümüz yer, belki de her şeyin başlayacağı yerdir. Zamanın ağlarının neler ördüğünü bilemem. Ve umudumu belli günlerde, dönüm noktası olacağını düşündüğüm zamanlarda sonlardıramam. Benim umudum mutlaktır. Çünkü umut yaşamaktır. Ve hala yaşıyorum. Etimle, kemiğimle, varlığımla, milyonlarcasının içinde nefes alıp verdikçe, ölmediğim sürece vazgeçmeyeceğim...
Karşı dağa düşen yıldırımları
Tanrıdan biliyorlar
Oysa dağı kemiren canavarlar
Hükümet yandaşı bir firmaya ait
Mesela yürüdüğüm sokağın
Bozuk kaldırım taşlarını,
Tam tamına üç kez
Kahvemi dökmeme neden olan
Hiç olarak gözlerini kapadığın
Ve hiç olarak
Uyanmak istemediğin kaç sabah
Hiç'inci:
1'inci, iki inci gibi değil
Çimenlerin üzerindeki çiğ taneleri
Hızlı adımlarla yürüdüğün sokaklar
Süs bitkileri kaldırımlar boyu
Belki şehrin kirli görüntüsünü
Biraz olsun kapatır diye.
Belki biraz
Belki biraz daha hiç öyle işte..
Sevmenin yetmediği yerler var,
Demişti bir arkadaşım
Sekizinci gün
Beşinci hafta
Belki de on üçüncü ay.
İnsan ruhuna dokunamadığın anlar...
İmkansızı kim öğretmişse bize
İçi saman dolu tilkiyle,
Neden göz göze gelmişsek.
İçi kan
İçi zaman
İçi insan dolu mekanlarda nasıl sevmişsek artık.
Bardaktan taşan suyu
İzleyip her defasında
Fazlalığın hissini sahiplenen
Ve telaşla koşup
Bezi mutfaktan getiren kişi
O arkadaşım demişti ki
...
Görüntü
Hala sallanıyor elinde
O kalpli çanta
Sevdiği kim bilir
Şimdi kimi seviyor
Uzunca zamanlar önce,
Ve artık başka bir zamanda belki...
Bir otobüs yolculuğunda
On on beş dakika
Sallanan kalpli çantada
Hala atıyor saat.
Kayıt deneme bir beş
Hiçbir şey olduğu yerde kalıcı değil.
Ya ölüm alır ya da zaman.
Ölümün zamanı olmaz
Ama zaman ölümlüdür.