Rüzgâr günlerce esince çöpler köşelerde, oyuklarda toplanır; teneke kutular, torbalar, plastik şişeler her esintiyle titrerler, sıçrarlar, birikmeyi sürdürürler ve rüzgâr durunca bile orada kalırlar. İçimde bıraktığın boşluğa da aynı şey oluyordu.
Hepimiz, varoluşumuza izin veren bir tanıma sahibiz ve bu tanım öyle bir sal ki, onun sayesinde fırtınalı günlerin çalkantısına dayanabiliyor, onun sayesinde delirme-
den nehrin sonuna kadar varabiliyoruz.
"Tanrı yeryüzüne onu besleyen soluğunu verdi.
Onun nefesi her şeye hayat verir.
Olur da o nefesini tutarsa her şey yok olur.
Bu soluk sende, senin sesinde de titreşiyor.
Ve senin soluduğun, Tanrı'nın soluğudur ve
sen bunu bilmiyorsun."