Yunus’u ve Yunus’un yolundan giden kişileri bekleyen, bir yalnızlıktan başka bir yalnızlığa yolculuk etmektir. Bu yolculuk insanı sonunda ölümü bile 3 gün sonra duyulan bir kişinin ya da gökyüzündeki tek bir yıldızın yalnızlığı kadar büyük bir yalnızlığa iter. Çünkü ego tam bir ümitsizlik noktasına gelince teslim olur. Bu teslimiyet acı vericidir. Çünkü kişi kendini yutacak dipsiz bir uçurum açılmış gibi hisseder. Bu ölüm gibi gelir. Ancak bu bir taraftan ölümsüz. Diğer taraftan da o bir diriliştir. O doğmak için ölmektir. Y.E
sen nesin ?
süphesiz; sen, sen degilsin...
----
sen osun.. ama sen, sen olaraktan degil..
o, bir giris sekli ile sana dahil degildir. ama, bir çıkıs sekli ile de, senden hariç degildir..
keza;
sen de onun haricinde degilsin.
bu anlattıgım mana ile: senin mevcud oldugunu kasd etmiyorum.. keza sıfatını da..
sunu anlatmak istiyorum: sen hiç bir zaman var olmadın.
olman da mümkün degil..
her seyi bir yana at..
hiç bir seyle olma.. hatta sen, sen olma.. hele nefsinle hiç olma..
onunla, yani: hak'la da olma. hatta, onda da olma. onunla birlikte de olma..
fakat, sunu da unutma ki: sen, ne bir fanisin; ne de bir mevcud..
sen osun ;
o da sen..