Tutkulardan görüşler doğar; Aklın üşengeçliği bunları kanaatler halinde dondurur. - Ne ki, özgür, durmaksızın devinen bir aklı hisseden, sürekli değişim yoluyla engelleyebilir bu donmayı: ve toplam olarak, düşünen çığ gibiyse, görüşler değil, sadece kesinlikler ve tam ölçülmüş olasılıklar olacaktır kafasında.
:hatırlamanın en dokunaklı mutluluğunda, yaz sonunun derin hüznü vardır ve tüm doğa sarı akşam ışığında kıpırtısızdır.-
Reader Follow Recommendations
Yabancı, karanlık denizlerde tutkuyla arayarak ve kaybolarak yolculuk etmekten bıktım, usandım! Şimdi nihayet bir kıyı görünüyor: nasıl olursa olsun, buraya yanaşmalı, en kötü bir geçici liman bile yeniden umutsuz, kuşkulu sonsuzluğa geri sendelemekten iyidir.
Sayfa 81
Yalnız ve sakin kaldığımızda, kulağımıza bir şeyler fısıldanacağından korkarız, bu yüzden sessizlikten nefret ederiz ve kendimizi toplumsallık içinde sağırlaştırırız.
"Herkese yaranmam iyi mi, yoksa kötü mü? Kötülük mü, yoksa iyilik belirtisi midir? Kötü de olabilir mi?" Hem bunun kötülük değil de iyilik belirtisi olması neden daha iyi olsun ki?
Sayfa 226
Güneş hüzünlü hüzünlü yükseldi; güneşin üzerine vurduğu hiçbir şey, sahip olduğu yetenekleri ve güzel duyguları kullanma becerisinden yoksun, kendi yararı ve mutluluğu için bir şeyler yapmayı beceremeyen, dahası bu feci halinin farkında olan ve bu feci halin onu tüketmesi pahasına kendinden vazgeçen bu adamdan daha hüzünlü değildi.
Sayfa 116
