Veda Etmek Ne Zaman Gerekli?
- Bilmek ve ölçmek istediğin şeylere veda etmelisin, en azından bir süreliğine. Ancak şehirden uzaklaşırsan görürsün, kulelerin binaların üzerinden ne kadar yükseğe uzandığını.
Dikkat et de,dinginliğin ve huzurun, bir kasap dukkanının önünde duran köpeğinkiyle aynı olmasın: korkusundan ileriye iki, hırsından da geriye bir adım atamayan ve gözlerini ağzıymış gibi açan köpeğin.
Tutkulardan görüşler doğar; Aklın üşengeçliği bunları kanaatler halinde dondurur. - Ne ki, özgür, durmaksızın devinen bir aklı hisseden, sürekli değişim yoluyla engelleyebilir bu donmayı: ve toplam olarak, düşünen çığ gibiyse, görüşler değil, sadece kesinlikler ve tam ölçülmüş olasılıklar olacaktır kafasında.
Reader Follow Recommendations
:hatırlamanın en dokunaklı mutluluğunda, yaz sonunun derin hüznü vardır ve tüm doğa sarı akşam ışığında kıpırtısızdır.-
Yabancı, karanlık denizlerde tutkuyla arayarak ve kaybolarak yolculuk etmekten bıktım, usandım! Şimdi nihayet bir kıyı görünüyor: nasıl olursa olsun, buraya yanaşmalı, en kötü bir geçici liman bile yeniden umutsuz, kuşkulu sonsuzluğa geri sendelemekten iyidir.
Sayfa 81
Yalnız ve sakin kaldığımızda, kulağımıza bir şeyler fısıldanacağından korkarız, bu yüzden sessizlikten nefret ederiz ve kendimizi toplumsallık içinde sağırlaştırırız.
"Herkese yaranmam iyi mi, yoksa kötü mü? Kötülük mü, yoksa iyilik belirtisi midir? Kötü de olabilir mi?" Hem bunun kötülük değil de iyilik belirtisi olması neden daha iyi olsun ki?
Sayfa 226
Güneş hüzünlü hüzünlü yükseldi; güneşin üzerine vurduğu hiçbir şey, sahip olduğu yetenekleri ve güzel duyguları kullanma becerisinden yoksun, kendi yararı ve mutluluğu için bir şeyler yapmayı beceremeyen, dahası bu feci halinin farkında olan ve bu feci halin onu tüketmesi pahasına kendinden vazgeçen bu adamdan daha hüzünlü değildi.
Sayfa 116
Bir gün zeki bir kadın başkalarını yargılamaya hakkım olmadığını söylemişti bana. Çünkü acı çekmesini bilmiyormuşum. Başkalarını yargılayabilmek için önce yargıç olmak, yargıç olabilmek için de acı çekmek gerekirmiş.
'je sais tout, mais je ne sais rien de bon,'
(Fr.) Her şeyi biliyorum, ama işe yarar bir şey bildiğim yok.
Aptallık, sıklıkla hak etmesine karşın hiçbir zaman böylesine görkemli bir başarı elde edememiştir. Çünkü, en parenthése, tıpkı deha gibi aptallık da insanoğlunun yazgısı üzerinde aynı yararlı etkiye sahiptir...
Sayfa 610
Arzularına gem vuramamak, bu tür insanların başlıca özelliklerindendir; daha içlerinde doğduğu anda duygularını olanca çirkinliğiyle açık etmek için karşı konulmaz bir istek duyarlar. Böyle biri kendini yabancı hissettiği bir çevre içine girdiğinde genellikle ürkek, sıkılgandır, ancak kendilerine gösterilecek mini minnacık bir hoşgörü hemen edepsizleşmelerine yol açar.
Sayfa 219
Bir ayıyla karşılaşsan elbette kaçarsın,
Ama kaçtığın yol çıkıyorsa kükreyen denize,
Döner, kapışırsın ayıyla.
Ne garip bir değişimi var muhtaç olmanın, Değersiz şeylere değer kazandırıyor.
Doğmamak elimde olsaydı, böyle gülünç koşullarda var olmayı heralde istemezdim. Ama ölmek -her ne kadar günlerim sayılıysa da - benim elimde. Elindeki güç kadar oluyor, insanın isyanı da!
Ta benliğine dek şunu söylemeye hakkı vardır Zerdüşt'ün: "Çemberler çiziyorum çevreme, kutsal sınırlar; gitgide azalıyor benimle çıkanlar daha yüksek dağlara, sıra dağlar kuruyorum gitgide daha kutsal dağlardan."
İlk üç gün boyunca çok sıkıntılı duygular yaşadım. "İşte yolun sonu, kamptayım!" diyordum kendi kendime ikide bir, "Daha, uzun yıllar boyunca limanım burası; böyle dengesiz, böyle hastalıklı duygulara kapılacağım köşem burası... Ama kim bilir? Belkide uzun yıllar sonra, onu terk etme vakti gelir, o zaman da buna üzülürüm!" dedim; insanın kendi acısını sevmeyi isteyerek, bütün mutsuzluk zirvelerinde aslında bir haz olduğunu bilerek, kendi yarasını kasten kurcalama ihtiyacı duymasına kadar varan o kötücül duyguya kapılmadan duramamıştım. Zaman geçtikçe bu köşeden pişman olma düşüncesi beni dehşete boğuyordu; daha o zamandan insanın ne kadar korkunç hallerde yaşamaya alıştığını sezmiştim.
Sayfa 103 - can klasik
Para darphaneden çıkmış bir özgürlüktür, bu yüzden de kesinlikle özgürlükten yoksun olan insan için on kat daha değerlidir.
Sayfa 42
Anam babam, velinimetim! Dünyada rahat yaşamak için, aptal olmalı. Bunu bileydim, daha ilk gençliğimde aptallar arasına katılır da şimdi akıllı olurdum. Halbuki pek erkenden akıllı geçinmek istediğim için, şimdi işte koca bir ahmak oldum çıktım.
Sayfa 80
Bazı müşfik, ince duygulu kişiler, en sevdikleri varlığa bile yalnız başkalarının yanında değil, baş başa kalınca da yaklaşıp şevkat gösterme konusunda son derecece inatçı, neredeyse utangaç olurlar; ama nadir görülen sevgi taşkınlıkları sırasında bastırdıkları duyguları da o ölçüde sıcak, heyecanlı olur.
Sayfa 65
