İçime işleyen onlarca satır ve bir Sabahattin Ali kitabı daha... Kpss derdinden kaçıp biraz olsun nefes alacak bir boşluk bulmaya çalışırken kitaplığımda okunmayı bekleyen kitapların arasından iyi ki çekip çıkarmışım bu kitabı. Zira yaşadığım belirsizlikler ve karamsar düşünceler karşısında içime üç beş cümlesiyle su serpti. Kitapta beni en etkileyen kısmı da buraya eklemeden gitmeyeyim.. Salahattin Bey'in işten eve dönüş yolunda Yusuf'a verdiği tavsiyeler arasında " Bazı şeyler vardır, canımızı sıkar; "Bu neden böyle? Böyle şeyleri dünyadan kaldırmalı!" deriz. Bazı şeyler de mevcut değildir. İçimizden, bunların olmasını ister, hatta bu uğurda çalışırız. İkisi de saçma ve faydasızdır. İnsan dediğin mahluk hiçbir şeyi değiştiremez. Bunun için, gönlünün rahat olmasını istersen, gördüğün fenalıkların bile bir hikmeti olduğunu düşün ve yer yüzünde olmayan iyilikleri oraya getirmek sevdasına kapılma... Sonra en mühimi: Kendini halinden şikayet etmeye alıştırma! Ömrünün sonuna kadar dövünsen bu hayatın cefası tükenmez; kendine etmiş olursun." Okumayı düşünen veya kitaba bir türlü başlayamayanlar için mutlaka okuyun dememe gerek yok sanırım. Zaten bu incelemeyi okuyup Sabahattin Ali'yi bir kez okuyan varsa mutlaka okuyama listesine bu kitabı da ekleyecektir.
