Yarı inik göz kapaklarınin altında, bu çukura kaçmış gözlerde hiç bir şey görünmüyordu. Terk edilmiş bir evin pencereleri gibi bomboştu, gözlerin ışığı sönmüştü.
Kim demiş savaş insanları katı yürekli, bayağı, aç gözlü, değersiz yapar diye ? Doğru değil . Savaş inşa oğlunu çizmeleri altında 40 yıl ezse de, yağmalayıp yaksa, yiksa, öldürse de başını gene ezemez, değerini düşürüp ayaklar altına alamaz.
Bana sorarsaniz gerçek mutluluk yaz yağmuru gibi birden bire boşanmaz insanın başına. Davranisimiza , çevremizdeki insanlarla ilişkimize her gün azar azar çeki düzen vererek eksiklerimizi tamamlariz. Yavaş yavaş biriken bir şeydir mutluluk .