YAŞAM.. bu devirde zor mücadele edilebilen bir şey. Önceden açlıkla cehaletle savaşan insanoğlu, ne yazık ki şimdi insan müsvettelerinin bir zatî kendisi ile savaşıyor...
Her canı başka bir yerinden yanmış kişilerin ağızlarinda tek bir cümle var... "GERÇEKTEN SEVSEYDİ GİTMEZDİ" ne kadar acı.. ama bir o kadar da geŕçek çünki ne yazıkki.. sığınacak başka bir bahanemiz yok...
Yaylari dağlari da ligarbalar mi sardi...
çekip giden sen idun da gene suç bana kaldi...
Oy yaylar da yaylalar da tırpan çimen kucaklar..
Yüreği yanan var mida benim gibi uşaklar...
"Bazı şarkılarımız vardır. Boğaza düğümler insanı.. göz dolduranından hani.. onları dinyeyin .. ağlayın.. kahrolun.
Maskeleri kalkar oldu kaderin. Zaman geçtikce cocuksu masumiyet büyüdü çıkar oldu...çıkar büýüdü, nankörlük oldu...
Nankörlük büyüdü, ihanet oldu çıktı aramızdan...
Sevgiler..
Eski bir şarap şişesi gibi özlenen. Zaman zaman hissedilen. Ama mehtap yükselirken gecenin bir yerinde. Eğer sen isen ilk aklıma gelen anlaki bayağı sevmişim seni belki ben bile farkında olmadan...
Zordur unutmak bilirim. Günahlara gebe tutku dolu o geceleri..
Ama ben yinede unuttum seni, yalnız ruhumun hafızasindan değil' bedenimin hafızasından da sildim izlerini.