Maria puder
@Lilayy
İnsanlığın susan dillerine tercüman olmak gerekir bazen haykırarak... Kanatlarını adalete süren kelebek olmak gerekir... İnsan olmak, huzuru bulmak gerekir.
Marmara|hukuk
İstanbul
25 Ekim
104 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Eğitim sistemimizden yakınanlara cevaben:
"insanlar her şeyi hem kendileri hem de başkaları için zorlaştırıyorlar. Yine de, dedi, " bir dağı aşmak zorunda olan bir seyyah gibi bu konuda susmak en iyisi; elbette dağ olmasa, yol çok daha rahat ve kısa olur; ama sonuçta orada ve aşılması gerekiyor.
Sözlerin en güzelidir adın
Her söyleyişimde gözlerimi dolduran...
Sesimden utanırım adını söylerken
Kimseye de yakıştıramam leylak çiçeğim.
Sözlerin en kötüsü sende güzel durur
Gel de cehennemde cenneti koklayayım
Gerçi adının geçtiği her yer cennettir.
Cennetim ol da gel.
Senden kalan bir yarım hüzün...
Yarısı ben tamamlıyorum
Öyle güzel ki hüzünlerim.
Bilir misin, benden çok sen varsın.
Hani sensiz ben yarımımdır.
Hani ben seninle biraz kırık biraz da döküğümdür ya onun gibi...
Zira sözlerin güzümü parçalara ayırdı
Gözlerinin önünde.
Görmene dayanamadım beni kırışını
Üzülme diye de aldırmadım bilir misin?
Sen de ne acımasız çıktın be sevgilim
Ne tesadüf ki ben hiç öyle degilim
Yüreğim senden apayrı, yüreksizlere ağır gelen...
Okur Takip Önerileri
Seninle bir yağmur başlıyor, iplik iplik.
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.
Martılar konuyor omuzlarıma.
Gözlerin İstanbul oluyor birden.
Yavuz Bülent Bakiler
Hoş hayallerle başımızı döndürürken, bizi dünyanın en mutlu insanı kılan tanrı bize nasıl davranıyorsa, biz de çocuklara öyle davranmalıyız.
Her şeyi çok fazla ciddiye aldığım konusunda yolda beni eleştirdi; bu yüzden perişan olacağımı, kendimi korumam gerektiğini söyledi! -Ah meleğim benim! Sırf senin için yaşarım ben.
"Siz keyifsizliği bir günah olarak görüyorsunuz, bu bana abartılı geliyor." - "Hiç değil," diye yanıt verdim, "İnsan hem kendisine, hem de yanındakine zarar veriyorsa, bunun böyle algılanması yanlış değil. Birbirimizi mutsuz kılmamız yetmiyormuş gibi, bir de herkesin kendisine ara sıra sağlayabildiği sevinci elinden mi alalım?