Tek solukta biten ama keşke bitmeseydi hüznü bırakan,
Uzun süredir kurtulamadığım güzel kitap okuma özlemimi giderdiğini hissettim. Sanki asla tam olarak tanımlanamayacak bir duygu yaşıyor bu kadın. Bir yandan çok uzak bir yandan çok yakın. Kadın adamı öyle seviyor ki ben adamdan nefret edemediğim için öfkeleniyorum. Her seferinde onunla beraber umutla bakıyorum adamın gözlerine, her seferinde daha da büyüyerek hayal kırıklığı alıyor umudun yerini... Stefan Zweig övülmeye değer bir yazar, ününü hakediyor.