Annesi öfkeyle içeri girdi. “Neden başkan olmama izin verdiniz ki?” diye yakındı, bir yandan telefonunun ekranına sert sert vurup bir şeyler yazıyordu. Topuklu ayakkabılarını ve telefonunu hışımla kenara fırlattı.
“Çünkü seni durdurmamamız gerektiğini bilecek kadar akıllıyız,” dedi Leo televizyonun arkasından sakallı, gözlüklü yüzünü uzatıp. “Ayrıca dünya sensiz altüst olurdu, güzelim benim.”