Mavi
@Maaikus
ars longa vita brevis
27 Nisan
83 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Eğer kendini yargılamayı başarabilirsen o zaman gerçek bilgeliğe ulaşmışsın demektir.
İnsan, hayvanla Üstinsan arasına gerilmiş bir ipten gayrısı değildir, uçurum üstünde bir ip. Korkulu bir geçiş, korkulu bir yolculuk, korkulu bir geri bakış, korkulu bir ürperiş ve duraklayış... İnsanda büyük olan, onun köprü olmasıdır, erek değil.
Evet, insan kirli bir ırmaktır. Kirli bir ırmağı içine alması ve bozulmadan kalabilmesi için deniz olmalıdır kişi.
Okur Takip Önerileri
İnsanları sevmiyorum, insan fazla eksik bir şeydir bence.
Örneğin gerçekçi olmayan bir beklentiye girmişim ya da savrulmaya başladığımı hissediyorum. Kendime şu soruyu soruyorum; "Doğan niyetinin farkında mısın?"
Hüzün, kendi başına müthiş bir deryadır. Hüzünlenemeyen insan gelişmemiş bir insandır.
Biliyor musunuz, kendimi sürekli ihmal etmişim.
Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı.
Bri yerden sevmeye devam edebilir miydim? Çünkü sevmek, yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi. Ya hiç sevmemişsem bugüne kadar?
Ülkeme ve insanlarına kızmaya başladım: Kimsenin doğru dürüst okuduğu yoktu. Doğru dürüst hissetmesini bile beceremiyorlardı. Bu yüzden insan, duyduğu şeyleri söyleyen insanların kültürüne güvenemiyordu.
Ben, otobüse biniyorum; yüksek düşüncelerimi anlayamayacak kimselerle birlikte yolculuk ediyorum, yüzlerine bakıyorum: Hayır, anlamıyorlar.
"Seni çok mu yalnız bıraktılar sevgilim?"
İnsan affetmeyi bilmeli ama asla unutmamalıdır.
Korktuğumuz zaman analiz etme ve düşünme becerimizi kaybediyoruz. Korkumuz bizi felç ediyor. Ayrıca tüm diktatörlerin motivasyonu bilinçaltlarındaki bu korkudur.
Korku bilincimizi yitirmemize neden olur. Ayrıca bizi ödlekçe davranmaya iter.