Ama sonunda kaybeden siz olmuşsunuz.
Kayıp mı? Kaç kişi böylesine sevebilmiştir dünyada?
Ama kucağında bir kucak korla kalan siz olmuşsunuz.
İyi ya, boş değildi kucağım.
Ama yandınız, kül oldunuz.
Ama vardım, kül bunun kanıtı.
Gerçek bir hayat hikayesi olarak değil, gülüp geçtiğin romanlar gibi oku beni. Bir iz kalsın ardımda, ama okunduğu anda unutulacak bir iz. Unutulmayacak bir iz bırakan adamlardan değilim.
Geçmiş geçmişi gömer ve sessizce sona ermelidir, fakat bu gözü açık duran bilinçli bir sessizlik olabilir. Belki de James’in sözünü ettiği nihai affediş budur.
Sana duyduğum aşk nihayet dingin. O aşkın yeniden kükreyen bir ateşe dönmesini istemiyorum. O acıya katlandım, daha fazlasına katlanabilseydim, onu da yapardım.