Mahmut Karakuş
@Mahmudii
Memur
Lisans
Adana
Adana, 26 Eylül 1988
110 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitap okudu
103 syf.
·
Puan vermedi
·
6 günde okudu
Zamanla anlıyor insan dünyayı.
Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fâni dünyada
Kötülükten gayri?
Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz;
Okur Takip Önerileri
Tarifsiz kederler içindeyim.
Acaba hâlâ yaşıyor musun?
Bizi evlerimize götürecek olan yol
Böyle yokuş değilse eğer
Ölüm hiç de fena bir şey değil.
Hiçbir şey, bizi görmediğini ya da bizim gördüğümüzü görmediğini anladığımız, boş bakan bir çift gözden daha çok huzursuzluk verip allak bullak edemez bizi.
Kendinizi daima tek bir kişi olduğuna inandıradurun, aslında yalnızca iki de değil, kim bilir kaç kişi olduğunuzun bilincinde değilsiniz.
Sizce tuhaf biri miyim ben? Sağolun. Doğruyu söylediğiniz için. Biliyorum, tuhafım. Bende bir acayiplik var.
Bunu anlıyorum da, nedir bendeki acayiplik, onu anlayamıyorum.
Ne kadar sıkıcı bir insanım, kendime kendim bile tahammül edemiyorum. Düş kuramıyorum, gevezelik edemiyorum. Islık çalamıyorum. Güzel bir kıza laf bile atamıyorum. Neşeli biri miyim ben? Bilmiyorum. Yoksa aksi mi görünüyorum? Sesim nasıl geliyor bir başkasına?
Elinden bir şey gelmeyen, gelmediğini düşünüp teselli bulan devrin insanı, bu büyük vahşeti ve trajediyi görmezden gelmek için ister istemez kendine ferdî ve eğlendirici meşgaleler bulma gayreti içindedir.
Bir hayatı özetler gibiydi duruşum.
senelerdir insanlarla münasebetlerini asgariye indirmiş olduğu için yanlış davranmaktan, lüzumsuz bir söz sarf etmekten, bir gaf yapmaktan korkuyordu.