Yollar uzun, yollar gödək
Nə fərqi var hansı eldə,
Hansı yolda azasan?
Ellər min-min, dillər min-min,
Nə fərqi var... hansı eldə,
... Hansı dildə susasan?
Yum gözünü, bəlkə hər şey düzəldi?
Bir yuxu ki, gerçəyindən gözəldir,
Oyanma.
Oyandınsa, yuxulara inanma.
Bir yuxudur gerçək olan, bir həyat
Aç gözünü, inanmasan, bir də yat.
Yubanma.
Yubandınsa, əbədi yat, oyanma.
Ölmüşəmmi ağlayasan, gözəlim?
Kim desə ki, ağlamaqla düzəlir,
İnanma.
İnandınsa, ağla qızım, utanma...
Məni gözəl xatırla…
Bunlar son misralar…
Fərz et ki, bir külək idim, əsib keçdim həyatından…
Ya da bir yağmur, sel oldum çöllərdə…
Sonra torpaq çəkdi suyu canına
Yox olub getdim, bəlkə röya idim səninçün
Oyandın ve mən bitdim…
Məni gözəl xatırla…
Çünki sevdim sənin mən hər şeyini…
Sənə sirdaş oldum, dost oldum
Qoynumda ağladın…
Üzünə vurmadım heç
A.Schopenhauer ,"Çox yaşamaq,çox kədər görməkdir.Yaşadığın üçün kədər səninlə olur." demişdir.Buna cavab olaraq Nietzsche "Ən yüksək dağlar,ən dərin dənizlərdən meydana çıxmışdır.Beləliklə,ən dərin kədərlərdən,ən dərin xoşbəxtliklər çıxacaqdır!" demişdir....
Artıq heçnəyə təəccüblənmədiyin an böyümüş olursan...
Aysel Ramiz
@aysel_reads
·
07 Temmuz 2022 09:09
Böyüdükdən sonra isə ətrafında nifrət və kindən başqa heç bir şeyə təsadüf etməmiş və bu qərara gəlmişdi ki, insanlara eyni şeylə cavab verməlidir; onu yaralamış silahı götürdü: o da kinli oldu.
— Quzum, yavrum! Adın nədir?
— Gülbahar.
— Pəki, sənin anan, baban varmı?
— Var.
— Nasıl, zənginmidir baban?
— Əvət, zəngin, bəyzadə...
— Öylə isə, geydiyin geyim neçin böylə sadə?
Yoxmu sənin incilərin, altun bilərziklərin?
Söylə, yavrum! Heç sıxılma...
— Var əfəndim, var... lakin Müəlliməm hər gün söylər, onların yox qiyməti, Bir qızın ancaq bilgidir, təmizlikdir ziynəti.
— Çox doğru söz...
Bu dünyada sənin ən çox sevdiyin Kimdir, quzum, söylərmisən?
— Ən çox sevdiyim ilkin O Allah ki, yeri-göyü, insanları xəlq eylər.
— Sonra kimlər?
— Sonra onun göndərdiyi elçilər.
— Başqa sevdiklərin nasıl, yoxmu?
— Var...
— Kimdir onlar?
— Anam, babam, müəlliməm, bir də bütün insanlar...
Hüseyn Cavid
Öyünmə çox, gözəlim, çox da gözlərin qaradır,
Təbiətin işidir, gündə min gözəl yaradır.
Öyünmə gəl qara saçla, saçına dən düşəcək,
O qara dağ başına asta-asta çən düşəcək.
Necə çıxıb görəsən zirvəyə o zağlı qaya?
Bir ildırım başına düşsə, zirvədən düşəcək.
Bazar-bazar deyə çox sərfə gəzmə, dincini al,
Bu gün dəyər sayılan bəlkə sərfədən düşəcək...
Quyu qazanda fikirləş də, çox dərin qazma –
Ya övladın, ya özün, ya baban-dədən düşəcək.
Döyüb döşə, qudurub çox mənəm deyən düşmən
Gələndə nərəsi Türkün, pərən-pərən düşəcək!
Bağatda-bağda gəzib gül dərən gözəl çoxdur;
Mənim də qismətimə bir tikandərən düşəcək...
Qələm əlində ikən qafil olma, yaz, Teymur,
Sənin də ilhamın axır ki qüvvədən düşəcək.