. İnce ve çok akıcı bir eser. Tek taraflı ince ruhlu bir kadının aşk itirafı diyebiliriz. Aşk bence sözcüklerle anlatılamayacak kadar güzel bir duygu. Ama tek taraflı olması ve heba edilmiş bir gençlik hatta gençlik değil bir ömür demeliyim.Bir ömür verilmesi ne kadar doğru? Okurken en çok etkilendiğim; mektuba "Sana, beni asla tanımamış olan sana" diye başlayıp mektubun sonuna kadar bir çok kez karşılaştıkları halde her seferinde tanımamış olması Ve en kötüsü mektubun sonunda bile asla taniyamayacak olması. Bu durum beni üzdü. Kadın da hem aşk hem fedakarlık hem ince düşünme var . Ama gel gör ki bu aşkına karşılık verecek yoktu. Bilemiyoruz önceki karşılaşmalarında itiraf etseydi belki de bir ömür sadık olduğu aşkın karşılığıni görebilirdi ya da aşkın karşılığıni görseydi böyle muhteşem bir eser çıkmazdı karşımıza
Gazali diyor ki ;
"Evet, ölüme mahkum olduğu için, her şey boştur. Bu cihanın kaşanesi' kum üstüne yapılmıştır. Mazi ve istikbal, taraf taraf uçurumdur."
Oblomov'un boşvermişliğini çok seviyorum. Eylemsizlikten öte bilinçli bir duruşu var. Toplumun açgözlülükleri, dedikoduları ve sahteliklerini görmemek için bazen en iyi yol koltuğundan hiç ayrılmamak...
instagram.com/p/CwafozaNUmH