ben de dahil olmak uzere insanlar cok tuhaf.belki nankor belki fazla anlayıslı belki bencil belki fazla ozverili.her cesit insan var ve su yasimda bile hayatima iyi kotu cok fazla insan girdi.her birinin bana kattigi benden aldigi inanilmaz seyler oldu.iyi olanlar icin nasil pisman degilsem kotuler icin de pisman degilim galiba.su anki dusuncelerimin daha oncekilere gore oturmus olmasi simdikilerinin de bundan sonrakilere gore toy kalacak olmasi sanirim hayatima giren insanlar sayesinde.
bu yanindan bakinca yasanan her seye karsi empati kurup kabullenerek yoluma devam edebilirmisim gibi geliyor ama bazen bu duzenin ne kadar adaletsiz oldugunu da dusunuyorum hatta su siralar cok sık olmaya basladi. bu hayatimdan sikayetci olup artik yasamak istemiyorum yok hayatim soyle kotu boyle berbat gibi bi dusunce degil.sadece kitaptaki gibi aslinda tum hayvanlar esit ama bazilari digerlerinden daha esit.yanlis oldugunu cok iyi bilmeme ragmen tanidigim tanimadigim insanlarin basarilarini,iliskilerini kiskanmaya basladim.bu kiskanclik kotulugunu istedigim icin degil kendi iyiligimi istedigim icin. olay basari mi evet ben de basarili olabilirim o da yatarak kazanmadi bir seyleri ama ondaki imkanlar bende yok ve bu zoruma gidiyor. olay sevilmek mi ben cok sevebilirim her seyden cok sevip onceligim de yapabilirim tum en'lerimi o kisiye adayabilirim.karsidan tek beklentim benim verecegim sevgiye nankorluk etmemesiyken karsima boyle bi insan cikmamasi zoruma gidiyor mesela.
yine de tum bunlari bi 5 dakika dusundukten sonra amaan dilara diyip haraketli bi sarki aciyorum o ayri mesele.
bu da ic dokme mesaji oldu kimse okumaz ama galiba iyi geldi yazmaya devam edicem.